In de sprinter van Weesp naar Amsterdam-Centraal werd klassieke muziek gedraaid. Op hele zachte toon. Na de eerste twijfel heb ik kunnen constateren dat het wel degelijk een feit was. Aan de gezichten van mijn medereizigers te zien, waren zij zich van niets bewust.
Google:
Uit onderzoek is gebleken dat treingebruikers hun wachttijd drie keer langer ervaren dan deze in werkelijkheid is. Rustige achtergrond muziek zou het negatieve effect hiervan deels teniet moeten doen. Door ’s avonds klassieke muziek te draaien, wordt tevens de veiligheid vergroot.
De NS is dus opnieuw bezig ons als onwetend proefpersoon te gebruiken. Allemaal niet zo'n probleem. Maar nu weet ik dat op pleinen in Amsterdam speciaal hoge tonen gebruikt worden om de hanggroepjongeren te verjagen. Tonen die een wat oudere volwassene niet kan horen.
Op weg naar huis heb ik plotseling enorme zin om zo maar ergens te gaan zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten