Tijdens de redactievergadering gaat de telefoon, het is voor J. Wij vergaderen door tot de klap. Dan horen we J. zeggen: 'Momentje, ik viel even van mijn stoel, pardon.'Wij kijken naar J. die rustig doorgaat met het gesprek terwijl ze weer boven het bureau uitkrabbelt.
Waarom ze nou precies viel, was ons niet duidelijk. Het ging allemaal wel heel natuurlijk. Dat deed ze goed. Zij zal dit zelf ongetwijfeld een 'kleine kwestie' noemen. Ze heeft ook 'grote kwesties'. Daar verheug ik me eerlijk gezegd enorm op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten