Vijver

Ik groef een vijver op mijn landgoed. Maar eigenlijk was dat geen bewuste opzet. Op een dag in maart was de tuin zo ondergelopen dat ik een gat groef om te zien of het overschot erin zou lopen.
Gisteren maakte ik het gat nog dieper, modder tot achter mijn oren, en completeerde ik het geheel met vijverplastic, wat het meteen minder leuk maakt. Te geciviliseerd. Maar goed.

De man van drie huisjes verderop kwam laatst aan mijn hek. Ik moest met hem mee, hij wilde me wat laten zien. Het was 23.00 uur. Ik was benieuwd. Het bleken drijvende lampen te zijn die hij in zijn vijver had gemonteerd. En nee, het was niet zielig voor de vissen, dag en nacht licht. Kijk maar, ze zwemmen vrolijk heen en weer.
Ik keek. Ze zwommen vrolijk heen en weer.

Zondag

Verantwoord

We zakten wat heftig door. Dat gebeurde in Haarlem, zodat de heer des huizes mij niet meer naar het station kon brengen. Geen probleem, een van de pubers was er niet, dus kreeg ik zijn bed toegewezen. Toen ik om zeven uur wakker werd was ik nog steeds dronken.

A, de vrouw van JW, had met een strenge vriendin afgesproken. Alleen had ik dat niet door. We staan in de zitkamer en de twee jongens van JW (17 en 13) zitten onderuitgezakt op de bank. De vriendin zit op haar hurken in de boekenkast te turen en ik vertel dat er 5 1/2 fles doorheen zijn gegaan. De rug zegt tegen mij, streng:'Dat lijkt me niet pedagogisch verantwoord om dat te vermelden.'
Ik trek mijn wenkbrauw op en kijk naar de oudste om de bank. Verfijnd lachje om zijn mond.
Komt zijn vader luidruchtig binnen.
'Mijn god, wat een avond, 5 1/2 fles achter de kiezen!'

Hond

R heeft een hond die Billyy heet. Billy is een mix tussen een Rottweiler (brr) en een Ierse terriër. En dat levert een onwaarschijnlijke combinatie op. Zo onwaarschijnlijk dat zelfs ik helemaal weg ben van dat beest. Ik aai hem. Dat zegt alles.

Maar het allermooiste is dat iedereen, maar dan ook iedereen hetzelfde heeft. We zaten op het terras van het café, maar kregen het koud en wilden naar binnen. Stormt een jonge vrouw naar buiten: 'Gaan jullie weg? Mag ik hem nog even aaien?'

We gingen naar binnen. Billy liep het café door, om zich her en der te laten aaien. Hij hoefde er niet veel voor te doen. Alleen maar bij een tafeltje gaan zitten en zijn kop te kantelen. Om de zoveel tijd kwam iemand vragen wat voor ras hij was om ons daarna te vertellen hoe bijzonder de hond was.
Het scheelde weinig of ik had net gedaan of Billy gewoon van mij was. Soms zweeg ik met een serene glimlach om mijn mond. 

Menes

Ik ben aan het rommelen, maar hou daar onmiddellijk mee op als ik Frances hoor. Ik ben meteen aan het beeld gekluisterd, en denk aan Frits, die op zijn 80ste Melissa Etheridge hoorde en zei: 'Ze meent het echt, hè, die vrouw.' 

Rokjesdag

Was ik vandaag toch de enige Amsterdamse die dacht dat dat het geval was. 

Zondag