Achter het tuinpark, langs het spoor worden regelmatig illegale feesten gehouden. Hier op de tuin is er zelfs een app ontworpen die 'Geluidsoverlast' heet, waarin opgeroepen wordt om zoveel mogelijk te bellen, zodat de politie het serieus neemt en tot actie overgaat.
Toen ik met K over het terrein reed, hoorden we de illegalen druk in de weer. K werd acuut chagrijnig omdat de ervaring leert dat ze dan de hele nacht niet kan slapen. We gingen tot actie over.
Fietsen tegen een boom. Een paadje langs het spoor. Muziek die ons tegemoet baste. Toen kwamen we op een waanzinnige feest terecht. Verstopt in de bosjes, zitjes onder bomen, overal kaarslicht, de rook van joints waardoor je zelf niets meer hoeft te nemen, en muziek. Harde. Dat wel.
Binnen drie seconden stond een magnifieke vrouw met een glitterpatroon op haar voorhoofd voor ons. Door wie we waren uitgenodigd. Ik moest nog even bijkomen van het beledigende van het geheel. K en ik beschikten geen van beiden over de gemiddelde jonge leeftijd, maar ik zei vrolijk: 'Door niemand.'
Dat vond ik goed klinken. Avonturiers die we zijn. Hup de bosjes in om feest te vieren. En dat voor 50+.
Het werd niet op waarde geschat. Het was een besloten feest. Of we wilden vertrekken. Ik dacht nog, jij weet niet dat ik jou zo ga verlinken ten bate van de nachtrust van K.
Ik belde de fijne collega's die wel willen...
Deed uitvoerig verslag van het gebeuren en de locatie. De agente begreep niet heel rap - ondanks lengte- en breedtegraden - waar de illegaliteit zich afspeelde. Maar uiteindelijk leek het kwartje te vallen. En ach, als er een auto vrij was zou er wel iemand gaan kijken. Er waren zes festivals in Amsterdam aan de gang, dus...
Ik ging naar bed. Sliep als een roos.
De groepspap was in de nacht lyrisch geraakt. Het feest was gestopt.
De volgende dag werd ik gebeld. Politie. Ze bedankten mij voor de melding, alsof ik persoonlijk een aanslag had weten te voorkomen, terwijl het om wat boxen, waxinelichtjes, joints, pillen en te harde muziek en een te hoge leeftijd ging.
Toen ik met K over het terrein reed, hoorden we de illegalen druk in de weer. K werd acuut chagrijnig omdat de ervaring leert dat ze dan de hele nacht niet kan slapen. We gingen tot actie over.
Fietsen tegen een boom. Een paadje langs het spoor. Muziek die ons tegemoet baste. Toen kwamen we op een waanzinnige feest terecht. Verstopt in de bosjes, zitjes onder bomen, overal kaarslicht, de rook van joints waardoor je zelf niets meer hoeft te nemen, en muziek. Harde. Dat wel.
Binnen drie seconden stond een magnifieke vrouw met een glitterpatroon op haar voorhoofd voor ons. Door wie we waren uitgenodigd. Ik moest nog even bijkomen van het beledigende van het geheel. K en ik beschikten geen van beiden over de gemiddelde jonge leeftijd, maar ik zei vrolijk: 'Door niemand.'
Dat vond ik goed klinken. Avonturiers die we zijn. Hup de bosjes in om feest te vieren. En dat voor 50+.
Het werd niet op waarde geschat. Het was een besloten feest. Of we wilden vertrekken. Ik dacht nog, jij weet niet dat ik jou zo ga verlinken ten bate van de nachtrust van K.
Ik belde de fijne collega's die wel willen...
Deed uitvoerig verslag van het gebeuren en de locatie. De agente begreep niet heel rap - ondanks lengte- en breedtegraden - waar de illegaliteit zich afspeelde. Maar uiteindelijk leek het kwartje te vallen. En ach, als er een auto vrij was zou er wel iemand gaan kijken. Er waren zes festivals in Amsterdam aan de gang, dus...
Ik ging naar bed. Sliep als een roos.
De groepspap was in de nacht lyrisch geraakt. Het feest was gestopt.
De volgende dag werd ik gebeld. Politie. Ze bedankten mij voor de melding, alsof ik persoonlijk een aanslag had weten te voorkomen, terwijl het om wat boxen, waxinelichtjes, joints, pillen en te harde muziek en een te hoge leeftijd ging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten