De stemming was goed. We stonden te wachten bij de kruising tot de verkeersleider ons een teken gaf. De man in de auto was minder geduldig. Hij schold de regelaar uit voor communist. De wachters lachten. Het werd ouderwets gevonden. Niemand reageerde geïrriteerd. Dat was opvallend.
Voor het Franse Consulaat stond een dronken man luid te bellen met zijn vriendin. Er was verwarring over de locatie. De mensen lachten vergoelijkend, terwijl normaal gesproken zo'n geval als zeer storend zou worden opgevat. Iedereen stond stil te wachten op de aanvang van de tocht. De man ging door. Steeds harder. Omstanders bleven grinniken. Ook toen de man nog harder begon te gillen. Hij liep naar de hoek. 'Bij de bagels? Ik sta bij Randstad. Rand-Stad!! Dat ken je toch wel?! Toen wilde hij oversteken. Hij werd tegengehouden door twee agenten. Hij schreeuwde naar de andere kant van de straat waar hij zijn vriendin eindelijk had gespot: 'Ik mag niks! Ik mag niet meer praten! Ik krijg klappen!' Er werd gelachen. 'Vrijheid van meningsuiting' hoorde ik hier en daar mompelen.
Toen gingen we lopen.
Voor het Franse Consulaat stond een dronken man luid te bellen met zijn vriendin. Er was verwarring over de locatie. De mensen lachten vergoelijkend, terwijl normaal gesproken zo'n geval als zeer storend zou worden opgevat. Iedereen stond stil te wachten op de aanvang van de tocht. De man ging door. Steeds harder. Omstanders bleven grinniken. Ook toen de man nog harder begon te gillen. Hij liep naar de hoek. 'Bij de bagels? Ik sta bij Randstad. Rand-Stad!! Dat ken je toch wel?! Toen wilde hij oversteken. Hij werd tegengehouden door twee agenten. Hij schreeuwde naar de andere kant van de straat waar hij zijn vriendin eindelijk had gespot: 'Ik mag niks! Ik mag niet meer praten! Ik krijg klappen!' Er werd gelachen. 'Vrijheid van meningsuiting' hoorde ik hier en daar mompelen.
Toen gingen we lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten