Op de zanderige parkeerplaats stond een auto. In een flits dacht ik 'Wat een enge auto.' Dat vond ik een rare gedachte.
Ik liet me niet afleiden en liep het bospad op. In de verte zag ik een man. Hij stond stil. Ik dacht: 'Stel dat ik na afloop vertel dat ik het allemaal voorvoelde.'
Ik liep door. Maar nu langzaam. Ik keek naar die figuur in de verte. Hij stapte van het pad af de berm in. Dat gaf de doorslag.
Met een ruk keerde ik om en reed naar een andere plek in het onbekende gebied. Daar parkeerde ik de auto bij een zwarte Golf. Ik dacht er niets bij.
Wat ik nou wel jammer vind is dat ik niet weet of ik mezelf een levenslang plezier heb gedaan. Maar ik ga er wel van uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten