Het ging al door

Gisteren was ik op een begrafenis. Er werd na afloop wat gedronken. En bij het halen van mijn jas zag ik dit beeld.
Het gewone en meisjesachtige, ondanks alles, ontroerde me.
 

Zij heeft misschien heel mooi willen zijn, speciaal voor hem.
'Mama, ziet opa dat wel?'
'Natuurlijk, lieverd. Opa kijkt gewoon naar beneden. En dan ziet hij jou op je mooie schoentjes.'
'Ze zijn te klein.'
'Dan neem je je gewone ook mee.'
'Ben je verdrietig?'
'Ja, lieverdje, maar dat hoort er bij.'

Ze zegt niet dat vanaf vandaag de pijn heel langzaam minder, maar het gemis elke dag groter zal worden.