A maakt foto's terwijl ik bedremmeld afstand neem en hoop dat niemand het ziet. Maar de fotosessie duurt te lang, dus stamel ik dat ik dat boek heb geschreven en dat het mijn eerste is, vandaar....
De verkoper aarzelt geen seconde:
'Als je hier ligt is het eigenlijk al bereikt. Kan alleen nog maar slechter gaan.'
Hij kijkt mij een kort ogenblik aan en voegt er met een grafstem aan toe: 'Bergafwaarts.'
Ik begrijp hem. Maar hij gaat door.
'Ik heb hier mensen gehad die het zelf al hebben gelezen en terugkwamen om het cadeau te doen. Ongelofelijk. Dat getuigt toch niet van respect voor de schrijver! Ze moeten wel alle punten en komma's lezen. Dat doe ik ook. Eigenlijk...'
- En hierbij tuurt hij even in een verte waarin de ideale wereld wordt weerspiegeld -
'... zouden ze net zolang over het lezen moeten doen als de tijd die het de schrijver kostte om het te schrijven.'
Ik hou me in en zeg niet dat ik dat 'mijn' lezers niet wil aandoen.
Stilletjes verlaten we de winkel. Op naar de feestelijke boekpresentatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten