Forenzen is eigenlijk best erg. Op sommige dagen erger dan andere.
Ik ga naast een man zitten die zich breeduit over twee stoelen heeft verspreid. Hij schuift geen centimeter op. Wel haalt hij met veel lawaai zijn neus op. Zodra het kan ga ik ergens anders zitten.
Er komt een nieuwe lading mensen binnen. Ik neem mijn grote tas op mijn schoot zodat een man die staat te wachten kan gaan zitten. Hij kijkt heel snel naar de eenvoudig te bereiken plek naast me en naar die aan de andere kant van het gangpad bij het raam. Hij wurmt zich aan de overkant naast een blonde schone. Hij heeft er een kleur van gekregen. 't Is ook een statement.
Bij de eerstvolgende halte stappen mijn overburen uit. Het blonde meisje van de overkant pakt haar tassen en komt ostentatief bij mij zitten. Woedend schikt ze haar tassen. Heeft de rode er nog een onbetamelijk vervolg aan gegeven?
Opeens vind ik treinreizen wel weer geinig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten