Het brein

Eigenlijk is het allemaal misgegaan tijdens de eerste economieles. De man begon met: 'Economie is schaarste. Hij liet een betekenisvolle stilte vallen. Toen vervolgde hij: 'Als je kiest het één te doen, moet je het andere laten.
Dat achtervolgt me nu al 30 jaar. Het ergste is dat ik aan dat hele vak geen reet vond. Kon er niets van. Maar dan wel zoiets onthouden. 

Zondag

Sintel bestellen. Mijn bijdrage Zoutzuur is het openingsverhaal.  

Intussen

Onverwachts kom ik A tegen. Hij geeft een update van de tijd dat we elkaar niet zagen. Zijn tweeling is 30. Ik val van de bank. In mijn hoofd zijn ze nog 12.
De truc die ouderdom heet. Je blijft zelf als enige object heel stil staan op een wereld die intussen razendsnel duizenden keren om zijn as draait. 

Oma 2.0

Tee vertelt dat ze een Oxboard heeft. Een rode. Ik weet niet eens wat het is. Ze kon zich niet inhouden en kocht er een - tegen de wil van haar dochter, die dacht dat ze wat zou breken. Ze oefende even in haar appartement en nu sjeest ze vrolijk door Zuid. De vriendjes van haar kleinzoon (9) verbazen zich over zo'n oma. Haar kleinzoon: 'Ze is wel 71, maar ze gaat nog niet dood hoor, ze is nog heel speels.'

Uitstel

Eigenlijk verandert er niets. Ik zit om 8.30 achter mijn bureau om te werken. De zon schijnt. En ik moet me uit alle macht inhouden om de ramen niet te gaan lappen. Zoals ik vroeger als ik moest leren voor een tentamen opeens - tegen alle gewoontes in - volledig opgemaakt en met gelakte nagels tevoorschijn kon komen. 

Met één vinger

Ik stuit op een interview met Ischa Meijer. Er is niet in gemonteerd, alhoewel er op de aftiteling wel vermeld wordt wie de montage deed. Dus zie je Ischa weigeren te gaan zitten typen. Pas nadat Rik Zaal heeft verteld waarom hij dat wil - hij kent niemand die met 1 vinger typt - wil Ischa het doen. Omdat hij het een goede reden vindt. 

Zicht op

Ik ben weer in de blokhut van de blinde indiaan. Na vijf minuten zegt hij: 'O, ja.'
En doet het licht aan.