Vandaag zette iemand mij een virtuele bril op. Je kent ze wel, de beelden van mensen die met zo'n duikbril op hun kop om zich heen kijken en tasten. Dat ziet er niet uit, maar als je aan de binnenkant zit weet je niet wat je overkomt.
Ik vloog door het heelal, zat in een tent bij een Mongools gezin, danste op het podium naast circusartiesten. Waar ik ook keek, achter, boven me, onder... schitterend. Maar wat nog meer indruk maakte waren de kleuren. Alles was perfect uitgelicht. En ik heb mijn omgeving nog nooit zo scherp waargenomen.
Het duurde maar vier minuten, maar ik was verkocht. Tegelijkertijd zag ik een wereld voor me waarin niemand meer contact heeft met elkaar. Allemaal zo'n bril op. En maar filmpjes kijken.
Ik vloog door het heelal, zat in een tent bij een Mongools gezin, danste op het podium naast circusartiesten. Waar ik ook keek, achter, boven me, onder... schitterend. Maar wat nog meer indruk maakte waren de kleuren. Alles was perfect uitgelicht. En ik heb mijn omgeving nog nooit zo scherp waargenomen.
Het duurde maar vier minuten, maar ik was verkocht. Tegelijkertijd zag ik een wereld voor me waarin niemand meer contact heeft met elkaar. Allemaal zo'n bril op. En maar filmpjes kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten