W en ik stonden eerst een beetje beteuterd te kijken naar de rijen mensen die weer keken naar de gasten van de première Alle tijd.
Of er geen achteringang was, wilde W weten. Hij heeft duidelijk niks met dit gedoe. Ik daarentegen wilde als De Laatste Onbenkende Nederlander hoe dan ook over dat ding lopen. Alvast even opwarmen.
De haag van fotografen was dik, rijen camera's zij aan zij, microfoons die vooruitgestoken werden. Een bekend stel voor ons werd tegengehouden: 'Draai je nog even om,' werd er geroepen.
Vol verwachting stapte ik de loper op. Niemand zei iets. Geen vraag, geen schreeuw die mij in een bepaalde richting op deed kijken. Geen fototoestel werd op mij gericht, ondanks mijn perfect arrogante blik die al die journalisten duidelijk moest maken dat ik een felbegeerde plek in de Literaire Salon van de Uitmarkt heb weten te bemachtigen. Het maakte geen indruk. En de film viel ook tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten