Mijn achternichtje staat midden in de tuin en heeft een lange rok aan. Haar moeder staat er naast. De rok is het onderwerp.
Mijn nicht wil weten wat ik van de rok vind.
Ik vind hem leuk. Hij staat haar goed.
'Vind je hem niet melodramatisch?'
Daar moet ik even over nadenken. Nu ze het zo zegt, denk ik: ja, die rok neigt naar het melodramatische. En dat maakt hem meteen nog sympathieker.
Dat meld ik. Haar moeder is het heel erg oneens met mij.
Mijn nichtje blijkt waarde te hechten aan mijn mening omdat ik haar toen ze klein was een werkbaar advies heb gegeven om stiekem in bed te kunnen lezen zonder gesnapt te worden door haar ouders. Een opgerolde handdoek voor de deur.
Heel terecht dus dat ze naar mij luistert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten