30-11-2011

Positionering

Deze maand staat er een interview met mij in een damesblad. Ik koop het een beetje besmuikt, ik behoor duidelijk niet tot de doelgroep.

En bij de inhoudsopgave zie ik dat er toch iets niet helemaal goed is gegaan. Het begint met: Interview met schrijfster Connie Palmen. Ala, baas boven baas, maar daaronder staat:
Openhartig: Caroline kreeg een whiplash. 

Denk dat ik net iets harder aan de PR moet gaan trekken.

29-11-2011

Beweging

JW heeft een zoon van twaalf en binnen vijf minuten ben ik verliefd.

J vertelt hoe hij met de opa van zijn beste vriend meeging naar Londen. Afgezien van de poging de stewardess gek te maken met gebel (businessclass), het mollen van het knopje van het vijfsterrenbed en het laten overstromen van het bubbelbad door alle gaten met handen en voeten dicht te houden, hadden ze ook tijd voor het echte werk.

Een bezoek aan Buckingham Palace. Ik beweer nog dat die wachters, wat er ook gebeurt, stil blijven staan. J zegt droogjes dat ze hen lastig hebben gevallen, waarop JW zijn kans grijpt om op te voeden.
'Dat moet je dus niet doen. Dat is niet grappig.'
'Ze zijn het gewend.'
'Zou jij het leuk vinden als je daar op wacht zou staan?'
J haalt zijn schouders op. JW gaat door.
'Hoe zou jij dat vinden?'
Ik vraag wat ze hebben uitgevreten. Hij buigt zich naar me toe en fluistert:
'Zijn broek naar beneden getrokken.'
JW hoort het niet.
'Toen moest hij wel bewegen.'

28-11-2011

Niks bijzonders

Deze week stond mijn eerste artikel in de VPRO-gids. Daar was ik erg tevreden over. Tot ik bericht kreeg van LinkedIn.
Er zijn 1.182.612 mensen met een writing skill.
En dan laat ik het percentage met de stijging van dit jaar nog weg.

25-11-2011

Kip ei

Gisteren stond er opeens een vreemde vrouw voor mijn deur met een grote bos rozen. Die moest ze aan mij geven namens AL die op Spitsbergen woont en die ik voor de serie O'Hanlons helden interviewde. AL wilde met die bloemen laten weten hoe bijzonder ze onze ontmoeting had gevonden.

En nu zit ik me midden in mijn nieuwe leven af te vragen of er sprake was van weten of dat het toch een kwestie van afdwingen is geweest.

24-11-2011

Vandaag

Vandaag begint een nieuw leven. Ik weet niet precies waarom.
Maar het is wel zo.

23-11-2011

Leegte

's Ochtends vroeg kom ik langs een café. Het is zo'n ouderwetse volkse met tapijtjes over de tafels en de verkeerde dingen aan de muur.

Iedere ochtend zie ik twee mensen. Ze zitten ieder aan de kop van de tafel, maar dan afgedraaid. Naar het publiek, zeg maar. Zij is zilverachtig geblondeerd, hij heeft elke dag hetzelfde vest aan. Er staan twee koffie op tafel. Op de tafel erachter staat een kooi met een grijze papegaai.

Ik vraag me altijd af waar ze het over hebben. Of ze samen zwijgend tegen de nieuwe dag opzien. Dat ze misschien na een lange stilte tegen elkaar zeggen: 'We sluiten de tent. Het wordt niet meer gewaardeerd.'

Vanmorgen liep ik weer langs. Maar toen ik doorliep, keek ik toch nog even om. Er klopte iets niet. De uitstraling was nog zwaarder dan normaal. Maar de koffie stond gewoon op tafel, en ze zaten afgedraaid van elkaar te zwijgen.

Toen pas zag ik de lege kooi.

22-11-2011

Cultuur

We eten shoarma. Als we genoeg hebben gehad wil ik afrekenen. De Egyptenaar trekt zijn wenkbrauwen op en kijkt naar E. Het is duidelijk. Hij is de man. Hij moet betalen.

E blijft onverstoorbaar. Hij heeft me de dag ervoor uitgebreid getrakteerd en laat het nu aan mij over. Al is het maar een broodje shoarma.

Toch voel ik me opeens heel erg Nederlands. Om en om. Gelijk opgaan. Alles rechttrekken. Ergens heeft het wel wat, zo'n gewoonte dat de man voor de vrouw zorgt. Punt uit. Niet zeuren.

En wat doe ik, schijnheil die ik ben, ik zeg dat het geld in mijn portemonnaie van E is. De Egyptenaar houdt wijselijk zijn mond.

21-11-2011

Serieus nemen

Ze kwam uit de tegengestelde richting.
En opeens zag ik, in die paar seconden, precies wat voor vrouw het eigenlijk was. Ik keek dwars door haar heen. Dat was buitengewoon onaangenaam.

Aan de andere kant, ik kon nu exact zien wat ik toen al wist. Zoals ik eigenlijk al zoveel bleek te weten. Meer dan me lief is. Was.

18-11-2011

Inhalen

Is het thema.
Het bevalt me goed.
En ik heb het niet eens zelf verzonnen.

17-11-2011

Mind the gap

A gaat naar een 'presenteren voor de camera' cursus. Zij is de oudste deelneemster en scheelt gemiddeld zo'n vijfentwintig jaar met de rest. Daar voelt ze zich niet heel gemakkelijk bij.

En als A zich ongemakkelijk voelt gaat ze grappen maken. Dus stelt ze zich voor als Catweazle.
De perzikenhuidjes staren haar aan. Ze hebben echt totaal geen idee wie dat is.

16-11-2011

Lichtjes langs de weg

De wekker gaat om kwart voor zes en ik vind het niet erg. Ik fiets door de kou en ik vind het prima. Het is nog hartstikke donker en ik vind het wel wat hebben.
Om half zeven sta ik vrolijk in veertig graden mijn lichaam alle kanten op te rekken. Anderhalf uur en ik vind het niet eens lang.

Ik ben hard op weg om verslaafd te raken. Dit zijn heel duidelijke voortekenen. Ik heb nog nooit van mijn leven uitgekeken naar sport. Het is absoluut vervreemdend.

En dan na afloop met S aan de koffie. Terwijl andere mensen moeizaam op gang komen hebben wij al een heel leven achter de rug. Alsof we opeens in staat zijn het dubbele uit onszelf en de dag te halen.   

Aan het einde van het jaar ben ik verlicht. Let maar op.

14-11-2011

Dit dus

Robert Dijkgraaf had het over het nut van het nutteloze onderzoek.
Maar dat moet natuurlijk het nut van het nutteloze schrijven zijn.

12-11-2011

Erfelijk

We gaan lunchen bij Frankendael. Mijn ouders bestellen wijn. Ik sla af, wat op zich een unieke situatie is. Een antibioticumkuur is de aanleiding en voor de verandering niet slecht.

Ik vertel dat ik een nieuwe regel heb ingesteld: door de week wordt er niet meer gedronken. Waarop mijn moeder zegt: 'Ik heb maar Ă©Ă©n regel en dat is dat ik 's ochtends niet drink.'

Ik dacht echt dat het een grap was.

11-11-2011

Voorbij de brievenbus linksaf

Man bijt hond is het mooiste programma dat er bestaat. Ik ben verslaafd. Zo rijgt de Babbelbox de actualiteit op zo'n manier aan elkaar dat die absoluut geniaal onnavolgbaar is.

Vandaag was het ongeveer dit:
'Op de 11e van de 11e wordt er driftig getrouwd. In Korea willen ze juist baren op deze dag en omdat dat niet op afroep gaat, draaien de operatiekamers overuren. De Babbelbox vindt het maar eng, dat snijden in andermans vlees. Dus is onze vraag: wanneer was bij u de spanning om te snijden?'

Toch briljant?

En afgezien daarvan werd me door deze aflevering duidelijk dat er Zorgclowns bestaan. Had ik anders niet geweten.
En zeg nou zelf, zonder die wetenschap is het leven toch heel anders.

08-11-2011

Tips

JW en ik proberen de vrolijke kant te blijven zien, van alles, maar ik vertel hem wel even dat ik geen zin meer heb om te werken.
Hij mailt me een handleiding.

'Het is heel simpel. Je moet:
-bij DWDD aan tafel
-de AKO Literatuurprijs winnen
-in je volgende boek veel meer schandelijke taboes doorbreken.
Alleen maar nette mensen of Vochtige streken scoren ook beter.
Jij hebt het in je, om jouw variant van de laatste twee boeken te schrijven, maar dan beter en vooral grappiger.

Vanaf dat moment hoef je alleen nog wereldwijd signeersessies, praatprogramma’s en literaire voorleesavonden te bezoeken.

Vooral die laatste lijken me heerlijk: stukje lezen, de luisteraars aanbiddend aan je voeten, daarna liederlijk dronken worden en met het aantrekkelijkste exemplaar van de avond wat nieuwe taboes doorbreken.'

Daar zegt hij wat.

07-11-2011

Perspectief

S vertelt dat haar vriendin een nieuwe baan heeft. Goed nieuws dus. Maar dat blijkt toch niet helemaal zo te zijn.

'Ze is totaal in de stress, haar salaris zit op de Balkenende norm.'
Dan zou ik ook zenuwachtig worden over goed presteren. Maar de vriendin is vast briljant, anders zouden ze haar niet nemen. Dus verwacht ik dat het allemaal wel mee zal vallen.
'Nou mogen we alleen nog maar bij de Lidl kopen'
'De Lidl?'
Ik wist niet eens dat ze die hadden in Laren.
'Waarom in godsnaam?
'Ze gaat er enorm op achteruit.'

Ik krijg iets niet goed bij elkaar geredeneerd.
Balkenende norm - Lidl.

05-11-2011

Goed en Nieuw

W is heel lang niet op mijn boot geweest. Hij komt binnen en is lyrisch over het geheel, maar het mooiste vindt hij de vloer. Die kan niet beter. Hij raakt er maar niet over uitgepraat.
'Er is ook veel meer rust.'

Ik haalde allerlei dingen weg en de meubels staan anders. Dat bevalt hem erg goed. Hij is een tafelzitter, maar nu wil hij in de zitkamer in de bank wegzakken. Voorheen zat ik er nooit, maar op de een of andere manier is precies het goede veranderd want ik ben er zelf nu ook niet meer weg te slaan. Maar waar het nou precies aan ligt blijft een raadsel.

W wil toch nog graag even alle gemaakte punten afronden.
'Ja, mooi, want hiervoor was het tenslotte een huis van bordkarton.

Ik zeg niets over de staat van een huis die je eigen staat weerspiegelt. Van bordkarton naar rust...
Opgewekt grafwaarts.

04-11-2011

Helder

Met E wandelde ik door schitterende herfstkleuren toen een vrouw ons tegemoet kwam die ik onmiddellijk herkende. Ik wist namelijk al dat ik haar zou tegenkomen. Dat klinkt bizar en dat is het misschien ook, maar als het gebeurt is het eigenlijk heel normaal.
P deed niet helemaal leuk mee.


Ze herkende me niet.
Ik vertelde dat we 29 jaar geleden bij elkaar in de klas zaten.
Er ging totaal geen lampje branden. Ze deed een stap achteruit om mijn enthousiasme wat te kunnen ontwijken terwijl ze mij intussen zeer afstandelijk bleef aankijken. Ik stelde haar nog voor aan E, die erg goed is in dit soort gevallen, maar zelfs dat hielp niet. Toen zijn we maar afgetaaid.

Conclusie: voorgevoel is erg leuk. Maar alleen voor jezelf.