Elk jaar bekruipt het me weer. De fragiliteit van de toekomst. Het komt door de grootse aanpak van het einde van het jaar. De samenvattingen.
Door al die lijsten - alles moet per se ingedeeld worden - zijn de mogelijkheden wat je kan overkomen, legio. De lijst van de mensen die ons ontvielen hakt er het meeste in. Ik wil vooruit kijken en hopen op een gelukkig nieuw jaar, maar dat wordt opeens naïef. Er kan ik weet niet wat gebeuren.
Maar ik schrijf dit op 30 december op de 17e etage van het Movenpick hotel, met uitzicht over de stad. Ik zie de pont over het glinsterende water heen en weer gaan, de partyboot van de Supperclub ronddobberen en verlichte treinen strepen trekken door de nacht.
Ik sta met een glas rode wijn voor het raam. Er wordt vuurwerk afgestoken, siervuurwerk. Alleen voor mij. Als teken. Dit is mijn privé oud en nieuw.
Ik ben niet bang.
31-12-2011
30-12-2011
Grootte
De tv die ik had gekocht was te klein. Wat op zich onbegrijpelijk is, want ik heb de afgelopen jaren op zo'n mini dikke gekeken. Maar aan mijn nieuwe muur bij mijn bed moet iets groots. Ik kon em gelukkig nog teruggeven.
Vandaag per post de nieuwe in ontvangst genomen. Bij de deur dacht ik nog: hopelijk ziet niemand het, anders breken ze in. Hoewel ik besef dat ik de enige ben voor wie dit nog iets waardevols is, voor de gemiddelde inbreker is het allang niet meer interessant.
De doos is enorm. E zegt door de telefoon dat ik me maar lekker bezig moet houden met het installeren van mijn tv'tje, hij komt iets later. Ik reageer. Dit is geen tv'tje, dit is een tv.
Hij blijft een man. Vergeleken met die van hem is dit een tv'tje.
Maar nu krijg ik dat tv'tje van mij niet in mijn eentje aan de muur.
Maar nu krijg ik dat tv'tje van mij niet in mijn eentje aan de muur.
29-12-2011
Komt dat zien!
Eerste kerstdag had ik er opeens genoeg van. Toen was ik bijna drie weken met niets anders in de weer geweest dan met mijn hart. Hoog tijd voor een andere boeg.
Die nieuwe boeg resulteerde in minimaal twee keer minder pijn. Dat het effect zo sterk kan zijn had ik nooit verwacht. Een beetje psychosomatiek, ala, maar dit...
Nu voel ik een enorme kracht door mij razen die bijna hilarisch is. Die kracht zegt: laat maar zitten die hele openhartoperatie, ik heb geleerd wat ik moest leren.
Maar ik denk dat de cardioloog dit verhaal volgende week niet heel serieus zal nemen.
Nou vooruit dan maar, even open zagen, de boel herstellen en dan hebben we het nergens meer over.
Hoewel...
Ik krijg een indrukwekkend litteken. En ergens heb ik het idee dat mijn ego er nog niet aan toe is om echt totaal genegeerd te worden. Dat wordt showen.
Die nieuwe boeg resulteerde in minimaal twee keer minder pijn. Dat het effect zo sterk kan zijn had ik nooit verwacht. Een beetje psychosomatiek, ala, maar dit...
Nu voel ik een enorme kracht door mij razen die bijna hilarisch is. Die kracht zegt: laat maar zitten die hele openhartoperatie, ik heb geleerd wat ik moest leren.
Maar ik denk dat de cardioloog dit verhaal volgende week niet heel serieus zal nemen.
Nou vooruit dan maar, even open zagen, de boel herstellen en dan hebben we het nergens meer over.
Hoewel...
Ik krijg een indrukwekkend litteken. En ergens heb ik het idee dat mijn ego er nog niet aan toe is om echt totaal genegeerd te worden. Dat wordt showen.
28-12-2011
Lovely gap
We zitten aan tafel, het is erg gezellig. Tot het moment dat ik het niet eens ben met O'Hanlon. Hij doet onmiddellijk zijn beklag tegen zijn tafelgenoot aan de andere kant.
'It's so difficult to talk to her. So much age difference.'
'It's so difficult to talk to her. So much age difference.'
27-12-2011
Nieuwe titel
Het wordt weer tijd voor een boek. Ik voel het. Misschien omdat ik er nu een aan het lezen ben die precies het goede doet. Zorgen dat je er steeds weer naar grijpt, naar die andere wereld waarin je wilt verdrinken, die heimwee opwekt, verlangen, onrust, een hang naar iets groots. Die schuurt en je zicht kantelt.
Meteen maar beginnen.
26-12-2011
20122012
Ik kreeg een lieve briefkaart, en pas een dag later, toen ik hem herlas, zag ik de vergissing. De datum was aan elkaar geschreven waardoor ik het gevoel kreeg dat er iets magisch ontstond.
Je kunt het ook van niets iets maken noemen.
Of talent.
Je kunt het ook van niets iets maken noemen.
Of talent.
25-12-2011
24-12-2011
23-12-2011
Minder neuken
Gisteren was ik voor het eerst van mijn leven in Alphen aan de Rijn. Ik zette even alle misdrijven op een rij die er de afgelopen tijd werden gepleegd, en dat zijn er nogal wat. Maar toen ik daar door de straten reed, begon ik het wel te begrijpen, moet ik zeggen.
Tot ik een bord Denk aan god zag. Een goede suggestie, dat brengt de mensen zeker tot inkeer.
Dit soort borden maken indruk. Zo weet ik er nu nog een van jaren geleden: Vaart minderen spaart kinderen.
En daaronder gekalkt: Minder neuken spaart spreuken.
Tot ik een bord Denk aan god zag. Een goede suggestie, dat brengt de mensen zeker tot inkeer.
Dit soort borden maken indruk. Zo weet ik er nu nog een van jaren geleden: Vaart minderen spaart kinderen.
En daaronder gekalkt: Minder neuken spaart spreuken.
22-12-2011
Consult
J ging vanmorgen naar de dokter. Hij was ervan overtuigd dat hij allergisch is voor coke. Zijn neus zag er inderdaad wel wat gek uit.
Nu ben ik eigenlijk helemaal vergeten te vragen wat de dokter daarvan dacht. Wordt vervolgd.
Nu ben ik eigenlijk helemaal vergeten te vragen wat de dokter daarvan dacht. Wordt vervolgd.
20-12-2011
Scheuren
Binnenkort wordt er iets aan mij versleuteld. S stelt voor dat ik uitspraken van mensen om mij heen verzamel voor in een scheurkalender. Dat houdt de spirit hoog en het compenseert enigszins de inkomstenderving. Ik vind het een goed idee, en dan maak ik er binnenkort een top tien van.
Tot nu toe staat op een:
'Even iets heel anders: heb jij een euthanasieverklaring?'
Maar een goede tweede is toch wel:
'Die man, die jou moet opereren, die gaat liever vissen met z'n gabbers, neem dat maar van mij aan.'
En op drie:
'C, je hoeft je helemaal niet bang te zijn, want als er iets mis gaat, merk je er helemaal niets meer van.'
En er zijn natuurlijk ook mensen die de pagina heel leeg achterlaten.
S geeft zelf de afsluiter als ik zeg dat ik het niks vind om eventueel dood te gaan na al die moeite om gelukkig te worden:
'Natuurlijk, als jij dood gaat, mag je er met recht de pest over in hebben.'
Tot nu toe staat op een:
'Even iets heel anders: heb jij een euthanasieverklaring?'
Maar een goede tweede is toch wel:
'Die man, die jou moet opereren, die gaat liever vissen met z'n gabbers, neem dat maar van mij aan.'
En op drie:
'C, je hoeft je helemaal niet bang te zijn, want als er iets mis gaat, merk je er helemaal niets meer van.'
En er zijn natuurlijk ook mensen die de pagina heel leeg achterlaten.
S geeft zelf de afsluiter als ik zeg dat ik het niks vind om eventueel dood te gaan na al die moeite om gelukkig te worden:
'Natuurlijk, als jij dood gaat, mag je er met recht de pest over in hebben.'
19-12-2011
Meedoen mode
Het theatercafé is verbouwd en hip geworden. Het publiek matcht goed bij de inrichting. Behalve één man. Die heeft een knalrode gebreide trui aan met een grote clown op zijn borst.
Ik vrees dat hij Bridget Jones's Diary verkeerd heeft opgevat, maar om hem daarvan op de hoogte te stellen, vind ik ook zo wat. Het kan natuurlijk ook altijd nog zo zijn dat ik de afgelopen dagen net iets gemist heb.
18-12-2011
17-12-2011
Verdenking
In de kroeg hield A een betoog over een collega in pak. Dat pak had hij elke dag aan en dat was volgens A verdacht, iemand die er uitzag als een acteur uit Madman.
Ik vond het nog niet zo'n veeg teken, maar A kende geen genade. Het eindigde ermee dat hij de man er sterk van verdacht zich af te rukken bij barbiepoppen.
Ik vond het nog niet zo'n veeg teken, maar A kende geen genade. Het eindigde ermee dat hij de man er sterk van verdacht zich af te rukken bij barbiepoppen.
16-12-2011
Onderzoek
Ik was aan het eten, facebooken en de radio stond aan. Ik luisterde niet. Tot ik opeens door had wat ik allemaal aan het doen was.
Ik dacht aan de filters. En aan de white state waarin ik me blijkbaar bevond. En toen was het sprongetje naar het besef dat alles, maar dan ook alles wordt onderzocht, heel klein.
Ik dacht aan de filters. En aan de white state waarin ik me blijkbaar bevond. En toen was het sprongetje naar het besef dat alles, maar dan ook alles wordt onderzocht, heel klein.
15-12-2011
Perfectie
J heeft een plan. De perfecte overval. Ik mag het niet doorvertellen. Dat vind ik jammer. Want er zit inderdaad potentieel in.
Hij voert nu eindeloze discussies met een vriend. Die zou eerst meedoen, maar is daarvan teruggekomen. De vriend wil er een filmscript van maken. J vindt dat een slap aftreksel. Hij wil allebei. En het allerbeste is het als ze ervoor worden opgepakt. Alles voor de publiciteit.
Het enige waar hij erg mee zit is dat dat oppakken niet gaat gebeuren. Het is allemaal te perfect. En nu zit hij te simmen vanwege het feit dat hij dan na afloop aan niemand kan vertellen hoe ingenieus hij was.
Hij voert nu eindeloze discussies met een vriend. Die zou eerst meedoen, maar is daarvan teruggekomen. De vriend wil er een filmscript van maken. J vindt dat een slap aftreksel. Hij wil allebei. En het allerbeste is het als ze ervoor worden opgepakt. Alles voor de publiciteit.
Het enige waar hij erg mee zit is dat dat oppakken niet gaat gebeuren. Het is allemaal te perfect. En nu zit hij te simmen vanwege het feit dat hij dan na afloop aan niemand kan vertellen hoe ingenieus hij was.
13-12-2011
Protagonisten
De uitgeverij gaf een feestje en Maarten van Rossem moest dat even leuk inleiden. Dat deed hij. Ik zat ingekneld tussen twee schrijvers die er niets aan vonden. Daardoor ging ik me bij elke lach harder afvragen of mijn smaakontwikkeling wel de juiste weg was ingeslagen.
Maar het mooie van zoveel schrijvers bij elkaar is de behoefte dingen vast te leggen.
Iedereen zijn eigen verhaal.
Maar het mooie van zoveel schrijvers bij elkaar is de behoefte dingen vast te leggen.
Iedereen zijn eigen verhaal.
En smaak.
En hoofdrol.
12-12-2011
10-12-2011
09-12-2011
Verjaren
Gisteren bracht T drie uur lang bij de tandarts door en vandaag is hij jarig. Ik tref zijn voicemail en spreek in. 'Gefeliciteerd met je 60ste levensjaar. Jij zit nu waarschijnlijk taart te eten met je nieuwe tanden.'
T belt terug. Dat inspreken ging volgens hem niet goed.
Ik had moeten zeggen: gefeliciteerd met je 59ste verjaardag.
En voor alle duidelijkheid: die tanden die zijn niet nieuw, die zijn gereviseerd. Of ik het even opnieuw wil doen en dan goed.
T belt terug. Dat inspreken ging volgens hem niet goed.
Ik had moeten zeggen: gefeliciteerd met je 59ste verjaardag.
En voor alle duidelijkheid: die tanden die zijn niet nieuw, die zijn gereviseerd. Of ik het even opnieuw wil doen en dan goed.
07-12-2011
Bijna vol
De maan schijnt precies door het nieuwe daklicht.
Dat is een perfecte situatie.
Nu. Straks. Later. En daarna ook nog.
Dat is een perfecte situatie.
Nu. Straks. Later. En daarna ook nog.
06-12-2011
05-12-2011
Aan het werk
Ik vind dat er nu best een keer haast gemaakt mag worden met het uitvinden van een mogelijkheid tot het terughalen van eenmaal verzonden emails en sms'en.
03-12-2011
Go no go
Aan het einde van de avond raakte ik in gesprek met partycrashers. Ze hadden het goed gedaan. Ook een naamkaartje aan een koortje, zelf geschreven in plaats van getypt, en een losse air, net als de rest van het gezelschap.
Nadat we eruit gezet waren, was er geen twijfel over mogelijk, we moesten door. En wel naar Arti. We stonden in de grote hal even te wachten op de rest. Maar op het moment dat zij de drempel overstapten zagen ze het niet meer zitten. Verkeerde sfeer.
J, een type dat net twaalf jaar in Spanje had gewoond, daar een kasteel exploiteerde, duizend ideeën in een minuut, onderwijzer, barman, surfer en oorlogsfotograaf, sprak ze streng toe. 'We gaan niet het geluk najagen. Het moet naar ons toekomen.'
De groep draaide zich als één man om en verdween.
Ik twijfelde een moment, maar bleef toch achter om te zien wie er gelijk zou krijgen.
Nadat we eruit gezet waren, was er geen twijfel over mogelijk, we moesten door. En wel naar Arti. We stonden in de grote hal even te wachten op de rest. Maar op het moment dat zij de drempel overstapten zagen ze het niet meer zitten. Verkeerde sfeer.
J, een type dat net twaalf jaar in Spanje had gewoond, daar een kasteel exploiteerde, duizend ideeën in een minuut, onderwijzer, barman, surfer en oorlogsfotograaf, sprak ze streng toe. 'We gaan niet het geluk najagen. Het moet naar ons toekomen.'
De groep draaide zich als één man om en verdween.
Ik twijfelde een moment, maar bleef toch achter om te zien wie er gelijk zou krijgen.
02-12-2011
Waarde
In de VPRO-gids meldt Grunberg dat een door hem gesigneerde dichtbundel, opgedragen aan Laura, voor driehonderdvijftig euro wordt aangeboden.
Nu begrijp ik plotseling de gretigheid van twee vrienden. Ik moest en zou signeren. Onafhankelijk van elkaar werd sterk benadrukt dat de opdracht persoonlijk en goed moest zijn.
Mannen zijn over het algemeen zakelijker dan vrouwen. Af en toe bezitten ze zelfs een vooruitziende blik.
Bij deze eis ik wel een minimum inzet van driehonderdvijftig euro. Of nee. Maak het vier.
Nu begrijp ik plotseling de gretigheid van twee vrienden. Ik moest en zou signeren. Onafhankelijk van elkaar werd sterk benadrukt dat de opdracht persoonlijk en goed moest zijn.
Mannen zijn over het algemeen zakelijker dan vrouwen. Af en toe bezitten ze zelfs een vooruitziende blik.
Bij deze eis ik wel een minimum inzet van driehonderdvijftig euro. Of nee. Maak het vier.
01-12-2011
Lekker lopen
Op een feest zegt J: 'Ik zag jou lopen afgelopen zaterdag. In de buurt van de Wibautstraat, klopt dat?' Begeleidend lachje.
Ik moet echt even nadenken. Ik kan de Wibautstraat niet zo snel koppelen.
'Met een lange man en ik kreeg het idee dat het gesprek niet zo liep. Of wel?'
Dan zie ik het weer voor me. E wist niet meer waar hij zijn auto had geparkeerd en we hadden al een kwartier rondjes gelopen. Daar dus ook. Dat vertel ik aan J, die denk ik geen auto heeft. Hij begrijpt er niets van. Auto kwijt of niet, een gesprek moet lekker lopen.
Ik moet echt even nadenken. Ik kan de Wibautstraat niet zo snel koppelen.
'Met een lange man en ik kreeg het idee dat het gesprek niet zo liep. Of wel?'
Dan zie ik het weer voor me. E wist niet meer waar hij zijn auto had geparkeerd en we hadden al een kwartier rondjes gelopen. Daar dus ook. Dat vertel ik aan J, die denk ik geen auto heeft. Hij begrijpt er niets van. Auto kwijt of niet, een gesprek moet lekker lopen.
30-11-2011
Positionering
Deze maand staat er een interview met mij in een damesblad. Ik koop het een beetje besmuikt, ik behoor duidelijk niet tot de doelgroep.
En bij de inhoudsopgave zie ik dat er toch iets niet helemaal goed is gegaan. Het begint met: Interview met schrijfster Connie Palmen. Ala, baas boven baas, maar daaronder staat:
Openhartig: Caroline kreeg een whiplash.
Denk dat ik net iets harder aan de PR moet gaan trekken.
En bij de inhoudsopgave zie ik dat er toch iets niet helemaal goed is gegaan. Het begint met: Interview met schrijfster Connie Palmen. Ala, baas boven baas, maar daaronder staat:
Openhartig: Caroline kreeg een whiplash.
Denk dat ik net iets harder aan de PR moet gaan trekken.
29-11-2011
Beweging
JW heeft een zoon van twaalf en binnen vijf minuten ben ik verliefd.
J vertelt hoe hij met de opa van zijn beste vriend meeging naar Londen. Afgezien van de poging de stewardess gek te maken met gebel (businessclass), het mollen van het knopje van het vijfsterrenbed en het laten overstromen van het bubbelbad door alle gaten met handen en voeten dicht te houden, hadden ze ook tijd voor het echte werk.
Een bezoek aan Buckingham Palace. Ik beweer nog dat die wachters, wat er ook gebeurt, stil blijven staan. J zegt droogjes dat ze hen lastig hebben gevallen, waarop JW zijn kans grijpt om op te voeden.
'Dat moet je dus niet doen. Dat is niet grappig.'
'Ze zijn het gewend.'
'Zou jij het leuk vinden als je daar op wacht zou staan?'
J haalt zijn schouders op. JW gaat door.
'Hoe zou jij dat vinden?'
Ik vraag wat ze hebben uitgevreten. Hij buigt zich naar me toe en fluistert:
'Zijn broek naar beneden getrokken.'
JW hoort het niet.
'Toen moest hij wel bewegen.'
J vertelt hoe hij met de opa van zijn beste vriend meeging naar Londen. Afgezien van de poging de stewardess gek te maken met gebel (businessclass), het mollen van het knopje van het vijfsterrenbed en het laten overstromen van het bubbelbad door alle gaten met handen en voeten dicht te houden, hadden ze ook tijd voor het echte werk.
Een bezoek aan Buckingham Palace. Ik beweer nog dat die wachters, wat er ook gebeurt, stil blijven staan. J zegt droogjes dat ze hen lastig hebben gevallen, waarop JW zijn kans grijpt om op te voeden.
'Dat moet je dus niet doen. Dat is niet grappig.'
'Ze zijn het gewend.'
'Zou jij het leuk vinden als je daar op wacht zou staan?'
J haalt zijn schouders op. JW gaat door.
'Hoe zou jij dat vinden?'
Ik vraag wat ze hebben uitgevreten. Hij buigt zich naar me toe en fluistert:
'Zijn broek naar beneden getrokken.'
JW hoort het niet.
'Toen moest hij wel bewegen.'
28-11-2011
Niks bijzonders
Deze week stond mijn eerste artikel in de VPRO-gids. Daar was ik erg tevreden over. Tot ik bericht kreeg van LinkedIn.
Er zijn 1.182.612 mensen met een writing skill.
En dan laat ik het percentage met de stijging van dit jaar nog weg.
Er zijn 1.182.612 mensen met een writing skill.
En dan laat ik het percentage met de stijging van dit jaar nog weg.
25-11-2011
Kip ei
Gisteren stond er opeens een vreemde vrouw voor mijn deur met een grote bos rozen. Die moest ze aan mij geven namens AL die op Spitsbergen woont en die ik voor de serie O'Hanlons helden interviewde. AL wilde met die bloemen laten weten hoe bijzonder ze onze ontmoeting had gevonden.
En nu zit ik me midden in mijn nieuwe leven af te vragen of er sprake was van weten of dat het toch een kwestie van afdwingen is geweest.
En nu zit ik me midden in mijn nieuwe leven af te vragen of er sprake was van weten of dat het toch een kwestie van afdwingen is geweest.
24-11-2011
23-11-2011
Leegte
's Ochtends vroeg kom ik langs een café. Het is zo'n ouderwetse volkse met tapijtjes over de tafels en de verkeerde dingen aan de muur.
Iedere ochtend zie ik twee mensen. Ze zitten ieder aan de kop van de tafel, maar dan afgedraaid. Naar het publiek, zeg maar. Zij is zilverachtig geblondeerd, hij heeft elke dag hetzelfde vest aan. Er staan twee koffie op tafel. Op de tafel erachter staat een kooi met een grijze papegaai.
Ik vraag me altijd af waar ze het over hebben. Of ze samen zwijgend tegen de nieuwe dag opzien. Dat ze misschien na een lange stilte tegen elkaar zeggen: 'We sluiten de tent. Het wordt niet meer gewaardeerd.'
Vanmorgen liep ik weer langs. Maar toen ik doorliep, keek ik toch nog even om. Er klopte iets niet. De uitstraling was nog zwaarder dan normaal. Maar de koffie stond gewoon op tafel, en ze zaten afgedraaid van elkaar te zwijgen.
Toen pas zag ik de lege kooi.
Iedere ochtend zie ik twee mensen. Ze zitten ieder aan de kop van de tafel, maar dan afgedraaid. Naar het publiek, zeg maar. Zij is zilverachtig geblondeerd, hij heeft elke dag hetzelfde vest aan. Er staan twee koffie op tafel. Op de tafel erachter staat een kooi met een grijze papegaai.
Ik vraag me altijd af waar ze het over hebben. Of ze samen zwijgend tegen de nieuwe dag opzien. Dat ze misschien na een lange stilte tegen elkaar zeggen: 'We sluiten de tent. Het wordt niet meer gewaardeerd.'
Vanmorgen liep ik weer langs. Maar toen ik doorliep, keek ik toch nog even om. Er klopte iets niet. De uitstraling was nog zwaarder dan normaal. Maar de koffie stond gewoon op tafel, en ze zaten afgedraaid van elkaar te zwijgen.
Toen pas zag ik de lege kooi.
22-11-2011
Cultuur
We eten shoarma. Als we genoeg hebben gehad wil ik afrekenen. De Egyptenaar trekt zijn wenkbrauwen op en kijkt naar E. Het is duidelijk. Hij is de man. Hij moet betalen.
E blijft onverstoorbaar. Hij heeft me de dag ervoor uitgebreid getrakteerd en laat het nu aan mij over. Al is het maar een broodje shoarma.
Toch voel ik me opeens heel erg Nederlands. Om en om. Gelijk opgaan. Alles rechttrekken. Ergens heeft het wel wat, zo'n gewoonte dat de man voor de vrouw zorgt. Punt uit. Niet zeuren.
En wat doe ik, schijnheil die ik ben, ik zeg dat het geld in mijn portemonnaie van E is. De Egyptenaar houdt wijselijk zijn mond.
E blijft onverstoorbaar. Hij heeft me de dag ervoor uitgebreid getrakteerd en laat het nu aan mij over. Al is het maar een broodje shoarma.
Toch voel ik me opeens heel erg Nederlands. Om en om. Gelijk opgaan. Alles rechttrekken. Ergens heeft het wel wat, zo'n gewoonte dat de man voor de vrouw zorgt. Punt uit. Niet zeuren.
En wat doe ik, schijnheil die ik ben, ik zeg dat het geld in mijn portemonnaie van E is. De Egyptenaar houdt wijselijk zijn mond.
21-11-2011
Serieus nemen
Ze kwam uit de tegengestelde richting.
En opeens zag ik, in die paar seconden, precies wat voor vrouw het eigenlijk was. Ik keek dwars door haar heen. Dat was buitengewoon onaangenaam.
Aan de andere kant, ik kon nu exact zien wat ik toen al wist. Zoals ik eigenlijk al zoveel bleek te weten. Meer dan me lief is. Was.
En opeens zag ik, in die paar seconden, precies wat voor vrouw het eigenlijk was. Ik keek dwars door haar heen. Dat was buitengewoon onaangenaam.
Aan de andere kant, ik kon nu exact zien wat ik toen al wist. Zoals ik eigenlijk al zoveel bleek te weten. Meer dan me lief is. Was.
20-11-2011
18-11-2011
17-11-2011
Mind the gap
A gaat naar een 'presenteren voor de camera' cursus. Zij is de oudste deelneemster en scheelt gemiddeld zo'n vijfentwintig jaar met de rest. Daar voelt ze zich niet heel gemakkelijk bij.
En als A zich ongemakkelijk voelt gaat ze grappen maken. Dus stelt ze zich voor als Catweazle.
De perzikenhuidjes staren haar aan. Ze hebben echt totaal geen idee wie dat is.
En als A zich ongemakkelijk voelt gaat ze grappen maken. Dus stelt ze zich voor als Catweazle.
De perzikenhuidjes staren haar aan. Ze hebben echt totaal geen idee wie dat is.
16-11-2011
Lichtjes langs de weg
De wekker gaat om kwart voor zes en ik vind het niet erg. Ik fiets door de kou en ik vind het prima. Het is nog hartstikke donker en ik vind het wel wat hebben.
Om half zeven sta ik vrolijk in veertig graden mijn lichaam alle kanten op te rekken. Anderhalf uur en ik vind het niet eens lang.
Aan het einde van het jaar ben ik verlicht. Let maar op.
Om half zeven sta ik vrolijk in veertig graden mijn lichaam alle kanten op te rekken. Anderhalf uur en ik vind het niet eens lang.
Ik ben hard op weg om verslaafd te raken. Dit zijn heel duidelijke voortekenen. Ik heb nog nooit van mijn leven uitgekeken naar sport. Het is absoluut vervreemdend.
En dan na afloop met S aan de koffie. Terwijl andere mensen moeizaam op gang komen hebben wij al een heel leven achter de rug. Alsof we opeens in staat zijn het dubbele uit onszelf en de dag te halen.
Aan het einde van het jaar ben ik verlicht. Let maar op.
14-11-2011
Dit dus
Robert Dijkgraaf had het over het nut van het nutteloze onderzoek.
Maar dat moet natuurlijk het nut van het nutteloze schrijven zijn.
Maar dat moet natuurlijk het nut van het nutteloze schrijven zijn.
13-11-2011
12-11-2011
Erfelijk
We gaan lunchen bij Frankendael. Mijn ouders bestellen wijn. Ik sla af, wat op zich een unieke situatie is. Een antibioticumkuur is de aanleiding en voor de verandering niet slecht.
Ik vertel dat ik een nieuwe regel heb ingesteld: door de week wordt er niet meer gedronken. Waarop mijn moeder zegt: 'Ik heb maar één regel en dat is dat ik 's ochtends niet drink.'
Ik dacht echt dat het een grap was.
Ik vertel dat ik een nieuwe regel heb ingesteld: door de week wordt er niet meer gedronken. Waarop mijn moeder zegt: 'Ik heb maar één regel en dat is dat ik 's ochtends niet drink.'
Ik dacht echt dat het een grap was.
11-11-2011
Voorbij de brievenbus linksaf
Man bijt hond is het mooiste programma dat er bestaat. Ik ben verslaafd. Zo rijgt de Babbelbox de actualiteit op zo'n manier aan elkaar dat die absoluut geniaal onnavolgbaar is.
Vandaag was het ongeveer dit:
'Op de 11e van de 11e wordt er driftig getrouwd. In Korea willen ze juist baren op deze dag en omdat dat niet op afroep gaat, draaien de operatiekamers overuren. De Babbelbox vindt het maar eng, dat snijden in andermans vlees. Dus is onze vraag: wanneer was bij u de spanning om te snijden?'
Toch briljant?
En afgezien daarvan werd me door deze aflevering duidelijk dat er Zorgclowns bestaan. Had ik anders niet geweten.
En zeg nou zelf, zonder die wetenschap is het leven toch heel anders.
Vandaag was het ongeveer dit:
'Op de 11e van de 11e wordt er driftig getrouwd. In Korea willen ze juist baren op deze dag en omdat dat niet op afroep gaat, draaien de operatiekamers overuren. De Babbelbox vindt het maar eng, dat snijden in andermans vlees. Dus is onze vraag: wanneer was bij u de spanning om te snijden?'
Toch briljant?
En afgezien daarvan werd me door deze aflevering duidelijk dat er Zorgclowns bestaan. Had ik anders niet geweten.
En zeg nou zelf, zonder die wetenschap is het leven toch heel anders.
08-11-2011
Tips
JW en ik proberen de vrolijke kant te blijven zien, van alles, maar ik vertel hem wel even dat ik geen zin meer heb om te werken.
Hij mailt me een handleiding.
'Het is heel simpel. Je moet:
-bij DWDD aan tafel
-de AKO Literatuurprijs winnen
-in je volgende boek veel meer schandelijke taboes doorbreken.
Alleen maar nette mensen of Vochtige streken scoren ook beter.
Jij hebt het in je, om jouw variant van de laatste twee boeken te schrijven, maar dan beter en vooral grappiger.
Vanaf dat moment hoef je alleen nog wereldwijd signeersessies, praatprogramma’s en literaire voorleesavonden te bezoeken.
Vooral die laatste lijken me heerlijk: stukje lezen, de luisteraars aanbiddend aan je voeten, daarna liederlijk dronken worden en met het aantrekkelijkste exemplaar van de avond wat nieuwe taboes doorbreken.'
Daar zegt hij wat.
Hij mailt me een handleiding.
'Het is heel simpel. Je moet:
-bij DWDD aan tafel
-de AKO Literatuurprijs winnen
-in je volgende boek veel meer schandelijke taboes doorbreken.
Alleen maar nette mensen of Vochtige streken scoren ook beter.
Jij hebt het in je, om jouw variant van de laatste twee boeken te schrijven, maar dan beter en vooral grappiger.
Vanaf dat moment hoef je alleen nog wereldwijd signeersessies, praatprogramma’s en literaire voorleesavonden te bezoeken.
Vooral die laatste lijken me heerlijk: stukje lezen, de luisteraars aanbiddend aan je voeten, daarna liederlijk dronken worden en met het aantrekkelijkste exemplaar van de avond wat nieuwe taboes doorbreken.'
Daar zegt hij wat.
07-11-2011
Perspectief
S vertelt dat haar vriendin een nieuwe baan heeft. Goed nieuws dus. Maar dat blijkt toch niet helemaal zo te zijn.
'Ze is totaal in de stress, haar salaris zit op de Balkenende norm.'
Dan zou ik ook zenuwachtig worden over goed presteren. Maar de vriendin is vast briljant, anders zouden ze haar niet nemen. Dus verwacht ik dat het allemaal wel mee zal vallen.
'Nou mogen we alleen nog maar bij de Lidl kopen'
'De Lidl?'
Ik wist niet eens dat ze die hadden in Laren.
'Waarom in godsnaam?
'Ze gaat er enorm op achteruit.'
Ik krijg iets niet goed bij elkaar geredeneerd.
Balkenende norm - Lidl.
'Ze is totaal in de stress, haar salaris zit op de Balkenende norm.'
Dan zou ik ook zenuwachtig worden over goed presteren. Maar de vriendin is vast briljant, anders zouden ze haar niet nemen. Dus verwacht ik dat het allemaal wel mee zal vallen.
'Nou mogen we alleen nog maar bij de Lidl kopen'
'De Lidl?'
Ik wist niet eens dat ze die hadden in Laren.
'Waarom in godsnaam?
'Ze gaat er enorm op achteruit.'
Ik krijg iets niet goed bij elkaar geredeneerd.
Balkenende norm - Lidl.
06-11-2011
05-11-2011
Goed en Nieuw
W is heel lang niet op mijn boot geweest. Hij komt binnen en is lyrisch over het geheel, maar het mooiste vindt hij de vloer. Die kan niet beter. Hij raakt er maar niet over uitgepraat.
'Er is ook veel meer rust.'
Ik haalde allerlei dingen weg en de meubels staan anders. Dat bevalt hem erg goed. Hij is een tafelzitter, maar nu wil hij in de zitkamer in de bank wegzakken. Voorheen zat ik er nooit, maar op de een of andere manier is precies het goede veranderd want ik ben er zelf nu ook niet meer weg te slaan. Maar waar het nou precies aan ligt blijft een raadsel.
W wil toch nog graag even alle gemaakte punten afronden.
'Ja, mooi, want hiervoor was het tenslotte een huis van bordkarton.
Ik zeg niets over de staat van een huis die je eigen staat weerspiegelt. Van bordkarton naar rust...
Opgewekt grafwaarts.
'Er is ook veel meer rust.'
Ik haalde allerlei dingen weg en de meubels staan anders. Dat bevalt hem erg goed. Hij is een tafelzitter, maar nu wil hij in de zitkamer in de bank wegzakken. Voorheen zat ik er nooit, maar op de een of andere manier is precies het goede veranderd want ik ben er zelf nu ook niet meer weg te slaan. Maar waar het nou precies aan ligt blijft een raadsel.
W wil toch nog graag even alle gemaakte punten afronden.
'Ja, mooi, want hiervoor was het tenslotte een huis van bordkarton.
Ik zeg niets over de staat van een huis die je eigen staat weerspiegelt. Van bordkarton naar rust...
Opgewekt grafwaarts.
04-11-2011
Helder
Met E wandelde ik door schitterende herfstkleuren toen een vrouw ons tegemoet kwam die ik onmiddellijk herkende. Ik wist namelijk al dat ik haar zou tegenkomen. Dat klinkt bizar en dat is het misschien ook, maar als het gebeurt is het eigenlijk heel normaal.
Ze herkende me niet.
Ik vertelde dat we 29 jaar geleden bij elkaar in de klas zaten.
Er ging totaal geen lampje branden. Ze deed een stap achteruit om mijn enthousiasme wat te kunnen ontwijken terwijl ze mij intussen zeer afstandelijk bleef aankijken. Ik stelde haar nog voor aan E, die erg goed is in dit soort gevallen, maar zelfs dat hielp niet. Toen zijn we maar afgetaaid.
Conclusie: voorgevoel is erg leuk. Maar alleen voor jezelf.
02-11-2011
31-10-2011
Bikram Yoga
Vol goede moed meldde ik mij voor een les, en vertelde dat ik twee jaar geleden een keer een proefles deed.
'Waarom heb je geen tweede les gedaan die je gratis mocht nemen in dezelfde week, en niet twee jaar later?'
'Ik vond het niet echt een leuke ervaring.'
'Leuk bestaat niet,' zegt de man.
Ik moest duidelijk met andere argumenten komen.
'Ik vond anderhalf uur ook te lang.'
'Als je er anderhalf uur over zou doen om naar L.A. te vliegen, zou je helemaal niet lang vinden! Alles is relatief.'
Dat kon ik alleen maar stom beamen.
'Neem je meteen een 10-ritten kaart?'
'Nee. Eerst kijken of ik het nu wel wat vind.'
'Jij moet niet kijken, jij moet niet nadenken, jij moet gewoon doen!'
De les ging precies 1 uur goed. Maar ik droog nogal snel uit en als dat gebeurt moet ik overgeven en lig ik tweeënhalf uur knock-out in bed met giga hoofdpijn. Om dit te voorkomen had ik water bij me. Elke keer als ik een slok nam zei de docent: 'Wij adviseren niet te drinken. Gewoon rustig ademhalen, dat is veel beter. Het zit allemaal tussen de oren.'
Omdat hij niet wist hoe dat wat er tussen mijn oren zit op een gegeven moment via mijn mond naar buiten komt, bleef ik drinken. Maar na een tijdje kon ik helemaal niet meer meedoen en lag ik stil op mijn handdoek te wachten tot ik op kon staan om weg te gaan.
Uiteindelijk pakte ik mijn mat op, maar de docent verhinderde mijn vertrek. Of ik me wel goed voelde. Ik zei nee, maar daar reageerde hij niet op. Hoewel, ja, bij de cooling down. Toen oreerde hij dat je lichaam dit wilde ervaren, en je dacht wel dat je het niets vond, maar dat waren maar gedachten. Lichaam en geest op een lijn brengen, was de boodschap.
Mijn lichaam wilde kotsen. En mijn gedachten lagen wonderwel op een lijn met mijn lichaam.
Mijn lichaam vond het niets en mijn geest was het daar roerend mee eens.
'Waarom heb je geen tweede les gedaan die je gratis mocht nemen in dezelfde week, en niet twee jaar later?'
'Ik vond het niet echt een leuke ervaring.'
'Leuk bestaat niet,' zegt de man.
Ik moest duidelijk met andere argumenten komen.
'Ik vond anderhalf uur ook te lang.'
'Als je er anderhalf uur over zou doen om naar L.A. te vliegen, zou je helemaal niet lang vinden! Alles is relatief.'
Dat kon ik alleen maar stom beamen.
'Neem je meteen een 10-ritten kaart?'
'Nee. Eerst kijken of ik het nu wel wat vind.'
'Jij moet niet kijken, jij moet niet nadenken, jij moet gewoon doen!'
De les ging precies 1 uur goed. Maar ik droog nogal snel uit en als dat gebeurt moet ik overgeven en lig ik tweeënhalf uur knock-out in bed met giga hoofdpijn. Om dit te voorkomen had ik water bij me. Elke keer als ik een slok nam zei de docent: 'Wij adviseren niet te drinken. Gewoon rustig ademhalen, dat is veel beter. Het zit allemaal tussen de oren.'
Omdat hij niet wist hoe dat wat er tussen mijn oren zit op een gegeven moment via mijn mond naar buiten komt, bleef ik drinken. Maar na een tijdje kon ik helemaal niet meer meedoen en lag ik stil op mijn handdoek te wachten tot ik op kon staan om weg te gaan.
Uiteindelijk pakte ik mijn mat op, maar de docent verhinderde mijn vertrek. Of ik me wel goed voelde. Ik zei nee, maar daar reageerde hij niet op. Hoewel, ja, bij de cooling down. Toen oreerde hij dat je lichaam dit wilde ervaren, en je dacht wel dat je het niets vond, maar dat waren maar gedachten. Lichaam en geest op een lijn brengen, was de boodschap.
Mijn lichaam wilde kotsen. En mijn gedachten lagen wonderwel op een lijn met mijn lichaam.
Mijn lichaam vond het niets en mijn geest was het daar roerend mee eens.
30-10-2011
29-10-2011
Meneer Dracula
Ik zit me in mijn nieuwe rode heksenrokje af te vragen waarom ik meteen 'Ja!; zei toen ik werd meegevraagd naar een Halloweenfeest. Ik hou ontzettend van verkleden, dus dat verklaart wel iets, en het gezelschap natuurlijk ook.
Maar ik bedacht me opeens dat ik ooit een hele avond in de wc heb doorgebracht omdat ik achterna gezeten werd door een gorilla en ik het maar niet voor elkaar kreeg om die te trotseren. Elke keer als ik uit de toiletten kwam, had hij me in no time weer gevonden.
Dit feest is in een fort en ook nog eens op een eiland waar je niet meer af kunt. En ik begreep dat er enge, donkere gangen zijn, en natuurlijk heel veel Dracula's en Vampiers waarvan rood de lievelingskleur is.
Ik denk dat ik onmiddellijk de allerengste Dracula voor mijn heksenkarretje ga spannen.
Maar ik bedacht me opeens dat ik ooit een hele avond in de wc heb doorgebracht omdat ik achterna gezeten werd door een gorilla en ik het maar niet voor elkaar kreeg om die te trotseren. Elke keer als ik uit de toiletten kwam, had hij me in no time weer gevonden.
Dit feest is in een fort en ook nog eens op een eiland waar je niet meer af kunt. En ik begreep dat er enge, donkere gangen zijn, en natuurlijk heel veel Dracula's en Vampiers waarvan rood de lievelingskleur is.
Ik denk dat ik onmiddellijk de allerengste Dracula voor mijn heksenkarretje ga spannen.
27-10-2011
Voor het leven
En als ik dan iets meemaak dat ik op kan schrijven, had ik liever dat het erg leuk was geweest.
Met M (nr 11 van de 38) was ik op een boekpresentatie. Allemaal bekende gezichten. Maar toch, voor mij blijkbaar net niet bekend genoeg.
M (die staat nog niet in mijn telefoon) gaf me een hand. Bleek de man te zijn waar M11 en ik het nog geen vijf minuten daarvoor over hadden gehad. Hij zat in de redactie van een mooi literair tijdschrift. Dat was dan wel leuk, want hij leek me prettig gezelschap.
Minder leuk werd het toen bleek dat deze M en ik facebookvrienden zijn en ik daar totaal geen idee van had. En wat doe ik dan, in plaats van er overheen praten, negeren dan wel bagatelliseren? Er niet over ophouden. Elke keer weer zeggen hoe erg het is.
M11 zei naderhand dat ik ook behoorlijk rood werd, wat ik dan wel weer een adequate reactie van mezelf vond. Zij was van mening dat ik er niets aan kon doen, want hoeveel facebookvrienden had ik nou helemaal, dat kon ik toch onmogelijk bijhouden. En daar ging M11 wel even de mist in. Vrienden zijn vrienden.
Nou ja. Hopelijk nu dan toch nog.
Met M (nr 11 van de 38) was ik op een boekpresentatie. Allemaal bekende gezichten. Maar toch, voor mij blijkbaar net niet bekend genoeg.
M (die staat nog niet in mijn telefoon) gaf me een hand. Bleek de man te zijn waar M11 en ik het nog geen vijf minuten daarvoor over hadden gehad. Hij zat in de redactie van een mooi literair tijdschrift. Dat was dan wel leuk, want hij leek me prettig gezelschap.
Minder leuk werd het toen bleek dat deze M en ik facebookvrienden zijn en ik daar totaal geen idee van had. En wat doe ik dan, in plaats van er overheen praten, negeren dan wel bagatelliseren? Er niet over ophouden. Elke keer weer zeggen hoe erg het is.
M11 zei naderhand dat ik ook behoorlijk rood werd, wat ik dan wel weer een adequate reactie van mezelf vond. Zij was van mening dat ik er niets aan kon doen, want hoeveel facebookvrienden had ik nou helemaal, dat kon ik toch onmogelijk bijhouden. En daar ging M11 wel even de mist in. Vrienden zijn vrienden.
Nou ja. Hopelijk nu dan toch nog.
26-10-2011
25-10-2011
Hij houdt van je!
Ik maak niets mee. Dat is natuurlijk onzin. Het tegendeel is het geval. Alleen maak ik nu even niets mee wat ik op kan schrijven.
Wel fietste ik net langs het pand waarop levensgroot staat:
God roept u
En daarnaast:
Jezus loves you
Daar zou ik wat over kunnen schrijven. Over hoe taal uitnodigt of afstoot. Over hoe hard of hoe zacht je iets kunt maken. Over calvinisme. De aard van een volk die in de taal tot uitdrukking komt.
Ware het niet dat ik door de regen fietste en geen zin had om te stoppen om een foto te maken. En zonder foto of film is niets echt. Tegenwoordig.
Wel fietste ik net langs het pand waarop levensgroot staat:
God roept u
En daarnaast:
Jezus loves you
Daar zou ik wat over kunnen schrijven. Over hoe taal uitnodigt of afstoot. Over hoe hard of hoe zacht je iets kunt maken. Over calvinisme. De aard van een volk die in de taal tot uitdrukking komt.
Ware het niet dat ik door de regen fietste en geen zin had om te stoppen om een foto te maken. En zonder foto of film is niets echt. Tegenwoordig.
23-10-2011
22-10-2011
Smaak
Kort na elkaar kreeg ik van twee mannen te horen dat het niet gekker moet worden met mij en mijn lichaam.
Vorige week zat T aan mijn keukentafel en zijn boodschap was duidelijk. Met het verliezen van de kilo's verlies je ook een deel van jezelf. Daar dacht ik nog wel een tijdje over na. Of ik nu anders ben dan voorheen.
Dit weekend is het P. We hebben enorm doorgezakt en drinken nog wat na op de boot. Het gesprek gaat over het lijf. En het lijf dat is afgevallen in het bijzonder.
P gaat even naar de wc, die hangt vol met foto's. Als hij terugkomt zegt hij dat ik inderdaad wel erg ben afgevallen (we kennen elkaar nog niet zo lang).
Hij drinkt lekker door en vraagt dan:
'En wat ga jij nou doen om die acht kilo er weer aan te eten?'
Van dit soort vragen word ik uitermate vrolijk.
Vandaag heb ik een adequaat antwoord.
Ik ga koffie drinken in de Bakkerswinkel met eerst een stuk worteltaart en bij de tweede kop een stuk cheesecake. Dan ga ik, na een kort ommetje, door om een lekker vet broodje Parma bij 't Loosje te eten. Misschien dat ik dan nog even door loop naar het kruitvat om een grote zak drop te scheppen, en reserveer ik vast een tafel bij Bern waar ik vanavond van de kaasfondue ga genieten. Om het geheel wat makkelijker te laten verteren stoom ik daarna door voor minstens vier cognac bij 't Aepjen.
Ik kan niet wachten.
Heerlijk, dit soort mannen!
Vorige week zat T aan mijn keukentafel en zijn boodschap was duidelijk. Met het verliezen van de kilo's verlies je ook een deel van jezelf. Daar dacht ik nog wel een tijdje over na. Of ik nu anders ben dan voorheen.
Dit weekend is het P. We hebben enorm doorgezakt en drinken nog wat na op de boot. Het gesprek gaat over het lijf. En het lijf dat is afgevallen in het bijzonder.
P gaat even naar de wc, die hangt vol met foto's. Als hij terugkomt zegt hij dat ik inderdaad wel erg ben afgevallen (we kennen elkaar nog niet zo lang).
Hij drinkt lekker door en vraagt dan:
'En wat ga jij nou doen om die acht kilo er weer aan te eten?'
Van dit soort vragen word ik uitermate vrolijk.
Vandaag heb ik een adequaat antwoord.
Ik ga koffie drinken in de Bakkerswinkel met eerst een stuk worteltaart en bij de tweede kop een stuk cheesecake. Dan ga ik, na een kort ommetje, door om een lekker vet broodje Parma bij 't Loosje te eten. Misschien dat ik dan nog even door loop naar het kruitvat om een grote zak drop te scheppen, en reserveer ik vast een tafel bij Bern waar ik vanavond van de kaasfondue ga genieten. Om het geheel wat makkelijker te laten verteren stoom ik daarna door voor minstens vier cognac bij 't Aepjen.
Ik kan niet wachten.
Heerlijk, dit soort mannen!
19-10-2011
18-10-2011
Autarkie!
Opeens heb ik aandacht nodig, maar ik heb geen zin om daar een derde voor in te schakelen. Dus sms ik naar mezelf: Ik wil aandacht!
Ongegeneerd dwingend want ik hoef geen rekening te houden met eventuele, vermeende, voor-ingeschatte gevoelens.
Ik word op mijn wenken bediend. De reactie volgt binnen een halve minuut. En die reactie is precies goed geformuleerd. Net wat ik nodig heb.
De geluiden die mijn telefoon maakt tijdens het verzenden en ontvangen maken het helemaal af.
Een zoevende pijl - die de ontvanger recht in het hart raakt - bij het versturen van het bericht, en een geruststellend suizen waarmee onmiddellijk de verlangde reactie binnenkomt.
De topping.
Ongegeneerd dwingend want ik hoef geen rekening te houden met eventuele, vermeende, voor-ingeschatte gevoelens.
Ik word op mijn wenken bediend. De reactie volgt binnen een halve minuut. En die reactie is precies goed geformuleerd. Net wat ik nodig heb.
De geluiden die mijn telefoon maakt tijdens het verzenden en ontvangen maken het helemaal af.
Een zoevende pijl - die de ontvanger recht in het hart raakt - bij het versturen van het bericht, en een geruststellend suizen waarmee onmiddellijk de verlangde reactie binnenkomt.
De topping.
16-10-2011
M
Wat is er toch met jullie ouders. Waarom geven jullie je kinderen met zijn allen bij voorkeur een naam die begint met een M?
Ik word er gek van. In mijn telefoon heb ik 38 mensen onder de M staan. Ik scroll me rot.
In het vervolg graag iets langer nadenken bij het geven van een naam. Alvast bedankt.
Ik word er gek van. In mijn telefoon heb ik 38 mensen onder de M staan. Ik scroll me rot.
In het vervolg graag iets langer nadenken bij het geven van een naam. Alvast bedankt.
15-10-2011
Verandering
Mijn boot lijkt groter en ik dunner. Dat is de conclusie van diverse mensen de laatste tijd. Ik heb daar niets op tegen. Al is een van de twee een kwestie van optisch bedrog door geraffineerd kleurgebruik.
14-10-2011
Attentie
Tijdens een etentje bij M hoorde ik wat de bedoeling van mij was. Eigenlijk was het een heel simpel gegeven. Ik moest gewoon Carolinerig doen. Niets anders.
Het Carolinerige van die avond had ik al achter de rug. Thuis had ik snel een fles wijn uit de kast gepakt om aan M te geven. Maar die bleek al geopend. En half leeg.
Het Carolinerige van die avond had ik al achter de rug. Thuis had ik snel een fles wijn uit de kast gepakt om aan M te geven. Maar die bleek al geopend. En half leeg.
13-10-2011
12-10-2011
Bekentenis
Er zijn van die dingen waar je je voor moet schamen. Die kan je gewoon niet leuk vinden. Je weet precies waarom, dus mag niemand weten wat het je doet. Voor mij is dat Ann Murray.
Ik vind het helemaal schitterend. Ze staat zo stil te zingen. Zo blij en ingetogen. Zo heerlijk ouderwets. Ik zing het nummer keihard mee en voel me gelukkig.
(Er is een verschil tussen zijn en voelen, maar nu even niet).
Maar dan op het eind, die arme zangeres vaag in de achtergrond, die het hele nummer al zo haar best blijkt te doen. Die zie ik voor het gemak maar even over het hoofd.
Ik vind het helemaal schitterend. Ze staat zo stil te zingen. Zo blij en ingetogen. Zo heerlijk ouderwets. Ik zing het nummer keihard mee en voel me gelukkig.
(Er is een verschil tussen zijn en voelen, maar nu even niet).
Maar dan op het eind, die arme zangeres vaag in de achtergrond, die het hele nummer al zo haar best blijkt te doen. Die zie ik voor het gemak maar even over het hoofd.
11-10-2011
Borrel
Een knappe, snelle zakenman zegt met dubbele tong tegen een twintiger met haar in zijn ogen:
'Jij gaat hele mooie dingen maken en daar ga ik je voor betalen!'
Zo op het eerste gezicht had ik ze niet als de perfecte partners in crime bedacht, maar de jongen ziet het wel zitten. Tijdens het gesprek houdt hij zijn handpalm open. Er ligt een veertje op. Daar plukt hij continu met twee vingers aan.
Iemand anders wendt zich tot de jongen.
'Jij doet iets met internet?'
'Ik ben het internet,' antwoordt de jongen.
Ik vond het opeens een goede match, die twee.
'Jij gaat hele mooie dingen maken en daar ga ik je voor betalen!'
Zo op het eerste gezicht had ik ze niet als de perfecte partners in crime bedacht, maar de jongen ziet het wel zitten. Tijdens het gesprek houdt hij zijn handpalm open. Er ligt een veertje op. Daar plukt hij continu met twee vingers aan.
Iemand anders wendt zich tot de jongen.
'Jij doet iets met internet?'
'Ik ben het internet,' antwoordt de jongen.
Ik vond het opeens een goede match, die twee.
10-10-2011
روسی پانی
In het kaartenrek van het Stedelijk Museum zag ik opeens Russisch water staan. Het verbaasde mij enigszins, moet ik zeggen. Aan de andere kant vond ik het wel een goede zaak.
Met Ivo N in het achterhoofd kun je tegenwoordig ook gewoon zeggen dat het een gotspe is dat niet toute Hollande Russisch water, Россия воды, 俄羅斯水, روسی پانی al gelezen heeft.
In feite is het heel logisch dat RW zich tussen de hogere kunst begeeft.
09-10-2011
Feest
Ik ben op weg naar een feest en loop onder de weg door naar het station. In de tochtige passage zit een man net verscholen achter een muurtje op de grond, hij kijkt even om om te zien wie eraan komt. Het is niet het type dat je maandagochtend om acht uur in de spits tegenkomt.
'Jij bent een mooie vrouw' zegt hij stellig, voor zover dat mogelijk is. Hij heeft amper tanden in zijn mond.
'Mooie laarzen,' roept hij me achterna als ik de trap op ga.
'Ja, die laarzen vind ik ook geil,' hoor ik iemand anders zeggen.
Ze zitten daar blijkbaar met z'n tweeën op de koude vloer te genieten van het weekend.
Ik kijk niet om.
'Met jou wil ik wel trouwen, en voor altijd bij je blijven. En dat meen ik echt!'
Deze man heeft alleen mijn achterkant gezien. Ik steek zonder om te kijken mijn hand op.
Gejoel.
Ik denk dat het een leuk feest wordt...
'Jij bent een mooie vrouw' zegt hij stellig, voor zover dat mogelijk is. Hij heeft amper tanden in zijn mond.
'Mooie laarzen,' roept hij me achterna als ik de trap op ga.
'Ja, die laarzen vind ik ook geil,' hoor ik iemand anders zeggen.
Ze zitten daar blijkbaar met z'n tweeën op de koude vloer te genieten van het weekend.
Ik kijk niet om.
'Met jou wil ik wel trouwen, en voor altijd bij je blijven. En dat meen ik echt!'
Deze man heeft alleen mijn achterkant gezien. Ik steek zonder om te kijken mijn hand op.
Gejoel.
Ik denk dat het een leuk feest wordt...
08-10-2011
Wei wei
Hij staat er al een tijd. En de eerste weken schrok ik me helemaal wild als ik 's nachts door de steeg fietste en hem vanuit een ooghoek zag. Levensgroot en heel donker. Iedere keer benam hij me de adem. Ik vond het geen prettige man.
Ik had ook geen idee wie het was, tot ik een tijdje terug in de NRC de column van Frits Abrahams las. Toen werd het anders. Plotseling stond daar een heel andere man in de steeg. Een kunstenaar in plaats van een potentiële verkrachter.
Inmiddels ben ik aan hem gewend en schrik ik ook niet meer als ik in het donker langs hem scheur. Wat een beetje achtergrondinformatie kan doen in beeldvorming. Dat is dan wel weer schrikbarend.
Inmiddels ben ik aan hem gewend en schrik ik ook niet meer als ik in het donker langs hem scheur. Wat een beetje achtergrondinformatie kan doen in beeldvorming. Dat is dan wel weer schrikbarend.
07-10-2011
Nog niet
Ik ga niet dood. Dat is een hele opluchting. Ik fiets heel anders door de stad dan op de heenweg naar het ziekenhuis.
Voor de uitslag had ik hier en daar nooit-meergedachten, tot B tegen me zei dat 'nooit meer' zo terminaal klonk en of ik daar geen 'het wordt anders' van kon maken.
Dat kon natuurlijk niet.
Nu wel.
Verder fietste ik al drie keer precies tussen hoosbuien door, was koriander het allerlekkerste wat ik vandaag (tot nu toe) heb gegeten, heb ik fluitend opgeruimd, bloemen gekocht, getelefoneerd, afspraken gemaakten, ga ik koken en verheug ik me op de kroeg.
Ik blijf nog even.
Voor de uitslag had ik hier en daar nooit-meergedachten, tot B tegen me zei dat 'nooit meer' zo terminaal klonk en of ik daar geen 'het wordt anders' van kon maken.
Dat kon natuurlijk niet.
Nu wel.
Verder fietste ik al drie keer precies tussen hoosbuien door, was koriander het allerlekkerste wat ik vandaag (tot nu toe) heb gegeten, heb ik fluitend opgeruimd, bloemen gekocht, getelefoneerd, afspraken gemaakten, ga ik koken en verheug ik me op de kroeg.
Ik blijf nog even.
06-10-2011
05-10-2011
Oude foto's
Mijn hele tafel ligt vol met oude familiefoto's. We zitten er met z'n allen om heen om ze te bekijken.
Mijn vader (79) pakt een foto waarop hij zelf als veertiger op staat. Hij staat op een been. Waarschijnlijk deed hij iets van een vogel na.
'Wie is deze idioot?' Hij meent het.
Wij brullen in koor: 'Jij!'
Hilariteit.
Mijn broer en ik bekijken foto's van onze ouders, die toen jonger waren dan wij nu. De clichés vliegen de tafel over. Toch is het leuk. De meeste foto's worden als flatterend ervaren. 'Moet je kijken hoe jong...'
Mijn vader moet er echt een beetje inkomen. Hij ziet een portretfoto van zichzelf op zijn kop liggen.
'En wie is die Berlusconi?'
Toen zijn we voor zijn gemoedsrust maar gestopt.
Mijn vader (79) pakt een foto waarop hij zelf als veertiger op staat. Hij staat op een been. Waarschijnlijk deed hij iets van een vogel na.
'Wie is deze idioot?' Hij meent het.
Wij brullen in koor: 'Jij!'
Hilariteit.
Mijn broer en ik bekijken foto's van onze ouders, die toen jonger waren dan wij nu. De clichés vliegen de tafel over. Toch is het leuk. De meeste foto's worden als flatterend ervaren. 'Moet je kijken hoe jong...'
Mijn vader moet er echt een beetje inkomen. Hij ziet een portretfoto van zichzelf op zijn kop liggen.
'En wie is die Berlusconi?'
Toen zijn we voor zijn gemoedsrust maar gestopt.
04-10-2011
Creatief misbruik
Op de derde dag kom ik lekker in het werken. We zitten buiten in de zon en opeens wil W dat ik iets ga halen wat ik vriendelijk weiger. Hij kijkt me aan en zegt:
'Weet je wat het is? Jij dient niet. Jij denkt alleen maar aan de kunst. Je bent net een vent.'
Bij het avondeten hebben we een goed gesprek. Ik denk dat ik doodga, en dat ik dat volgende week te horen krijg. W reageert niet echt heel empatisch.
'Dat flik je me niet hoor. Jarenlang geïinvesteerd in een goede vriendschap, en dan knijp je er niet tussenuit zonder dat ik daar dan een beetje plezier aan heb beleefd.'
Op de vierde dag zit ik aan de keukentafel te werken terwijl W staat te koken. Dat vindt hij leuk, dus dat is niet zielig. Ook niet dat hij dat vier dagen achter elkaar moet doen.
Hij is in zijn nopjes met wat hij allemaal aan het creëren is. Hij zingt. Maar plotseling hoor ik hem voor zich uit fluisteren. Hij staat even voor zichzelf een act van Creatief met kurk te doen. Compleet met zijig stemgeluid.
Als het afgelopen is zegt hij hardop: 'O, ik ben gelukkig,' terwijl ik doorga met hem te misbruiken.
Op bijna elk vlak.
'Weet je wat het is? Jij dient niet. Jij denkt alleen maar aan de kunst. Je bent net een vent.'
Bij het avondeten hebben we een goed gesprek. Ik denk dat ik doodga, en dat ik dat volgende week te horen krijg. W reageert niet echt heel empatisch.
'Dat flik je me niet hoor. Jarenlang geïinvesteerd in een goede vriendschap, en dan knijp je er niet tussenuit zonder dat ik daar dan een beetje plezier aan heb beleefd.'
Op de vierde dag zit ik aan de keukentafel te werken terwijl W staat te koken. Dat vindt hij leuk, dus dat is niet zielig. Ook niet dat hij dat vier dagen achter elkaar moet doen.
Hij is in zijn nopjes met wat hij allemaal aan het creëren is. Hij zingt. Maar plotseling hoor ik hem voor zich uit fluisteren. Hij staat even voor zichzelf een act van Creatief met kurk te doen. Compleet met zijig stemgeluid.
Als het afgelopen is zegt hij hardop: 'O, ik ben gelukkig,' terwijl ik doorga met hem te misbruiken.
Op bijna elk vlak.
03-10-2011
Zaterdagavond soap
We zitten diep in Gelderland verborgen in een huisje. Tegen de tijd dat ik naar bed wil, verkondigt W opeens dat we naar het café moeten omdat dat hier in de provincie altijd leuk is. Als ik niet meteen sta te springen, voegt hij er aan toe dat ik er zeker een blog aan overhoud.
Alles voor het werk.
W komt uit het oosten, dus die weet exact wat hij moet doen. Recht op de bar aflopen, bier bestellen en wachten tot degene naast hem het woord tot hem richt. Ik sta er een beetje bescheten achter, maar een vastberaden oosterling ontfermt zich ruimhartig over mij.
W wordt herkend. Of hij niet in een soap heeft gespeeld. Dat heeft hij. Er zitten twee jonge vrouwen aan de bar die dat prachtig vinden. De telefoons worden uit de tas gepakt en binnen vijf minuten wordt W omringd door vijf pronte blonde en donkere stoten die kirrend van alles over hem en de soap willen weten. Intussen zit ik met een gesprek over hoe erg het wel niet gesteld is met die Polen.
W valt tegen. De opgetrommelde meisjes kijken hem al heel snel aan met een blik van: 'Ben ik hiervoor nou helemaal vanachter de buis gerukt?' Maar dat verandert als W refereert aan het feit dat hij acteur is. Grote consternatie aan de bar, dat hadden ze nou echt nooit verwacht: 'Ben jij ACTEUR????'
Ze vinden het zo prachtig, dat ze daar onmiddellijk van willen profiteren. Een uitgelezen kans: met een echte acteur op de foto!
Alles voor het werk.
W komt uit het oosten, dus die weet exact wat hij moet doen. Recht op de bar aflopen, bier bestellen en wachten tot degene naast hem het woord tot hem richt. Ik sta er een beetje bescheten achter, maar een vastberaden oosterling ontfermt zich ruimhartig over mij.
W wordt herkend. Of hij niet in een soap heeft gespeeld. Dat heeft hij. Er zitten twee jonge vrouwen aan de bar die dat prachtig vinden. De telefoons worden uit de tas gepakt en binnen vijf minuten wordt W omringd door vijf pronte blonde en donkere stoten die kirrend van alles over hem en de soap willen weten. Intussen zit ik met een gesprek over hoe erg het wel niet gesteld is met die Polen.
W valt tegen. De opgetrommelde meisjes kijken hem al heel snel aan met een blik van: 'Ben ik hiervoor nou helemaal vanachter de buis gerukt?' Maar dat verandert als W refereert aan het feit dat hij acteur is. Grote consternatie aan de bar, dat hadden ze nou echt nooit verwacht: 'Ben jij ACTEUR????'
Ze vinden het zo prachtig, dat ze daar onmiddellijk van willen profiteren. Een uitgelezen kans: met een echte acteur op de foto!
02-10-2011
01-10-2011
30-09-2011
Vak
Het schrijversschap vraagt natuurlijk veel offers, zo zitten we de komende dagen in een prachtig huisje met vide (samen met de veranda mijn lievelingsconstructie) in een beeldentuin van 5000m2.
Overal in de tuin kleine zitjes, verscholen hoekjes, beelden, kruiden en bloemen. Op een van de terrassen is een open haard waar we een flinke fik kunnen stoken en helemaal achter in de tuin staat een tafel met
banken en twee grote kandelaren met een schaakbord opgesteld. Daar gaan we vanavond zitten drinken want dat hoort bij het beroep.
Het geheel ligt midden in de bossen. En zoals mijn redacteur zegt: 'De herfst is stiekem allang begonnen, maar draagt nog fluweel.'
Het enige is dat we dan ook wel moeten gaan schrijven, maar voorlopig hebben we het veel te druk met genieten.
Abonneren op:
Posts (Atom)