Emoties

T dreigt gebrouilleerd te raken met iemand die hem na aan het hart ligt.

'Jij hebt er verstand van, hè, van emoties.'
Dat beaam ik - onderkoeld - maar al te graag.
Dus moet ik van hem mijn licht over deze situatie laten schijnen.
Doe ik ook graag.

'Dit is nu al de derde waarmee je gebrouilleerd dreigt te raken. Denk jij nooit het ligt aan mij?'
'Ja. Dat heb ik wel heel even gedaan.'
'En?'
'Ik kom toch tot de conclusie dat het niet aan mij ligt.'

Maar hij heeft desondanks aardig geantwoord op de mail die hij kreeg. Enigszins door mij gestuurd omdat ik de inhoud controleerde en goedkeurde en 'Hoi' veranderde in 'Lieve'.
Dat vond hij niet goed.
Ik deed het toch.
Omdat ik verstand heb van emoties.