W sprong plotseling op en stierde naar de dichtstbijzijnde border, rukte aan een plant en propte een hand bladeren in zijn mond.
'Jij hebt hier dus gewoon Maggi staan!'
Ik vond dat goed nieuws. Al had ik geen idee wat je allemaal met Maggi kunt doen.
Vervolgens onderzocht hij de hele border op eetbare dingen. Af en toe stopte hij op mijn verzoek wat in zijn mond omdat ik het er lekker uit vond zien. Ik had visioenen van een totaal eetbare tuin.
Maar W wist van te voren wel dat het niet zo was, want hij herkent alles wat ook maar enigszins te gebruiken is.
Het bleef bij Maggi en Munt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten