A wordt enthousiast van dode dieren. We reden op de snelweg en zagen een dode valk langs de kant liggen. Hij leek goed in tact. Probleem was alleen dat we op weg naar Friesland waren en dat het beest dan achterin zou liggen stinken. Dus liet hij hem met spijt in zijn hart liggen.
Inmiddels ben ik meer gewend aan zijn verzamelwoede, ik heb tenslotte ervaring opgedaan met een muis en de manen van een paard in de vriezer, diverse schedels in de kast, om nog maar te zwijgen over de verzameling skeletten in de wc.
Mijn gewenning gaat zelfs zo ver dat als we nu door landelijk gebied rijden ik in elk paard de mogelijkheid tot het maken van een trommel zie.
Ergens heb ik toch het gevoel dat ik net iets te ver ben meegegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten