Het was een mooie dag.
Met K het leven doornemen op een zonovergoten terras, dat is altijd goed. Al is het maar omdat we van dezelfde dingen last hebben en hij heel nuchter constateert dat het dan wel goed is om naar elkaar te kijken en daar onze lering uit te trekken.
Laat ik zeggen dat Einstein, die met zijn: steeds hetzelfde doen en een ander resultaat verwachten is de definitie van krankzinnigheid, ons aardig in de goede richting duwde.
Dat was met de nodige koekjes.
's Avonds kwam M eten. Met hem had ik het voornamelijk over bevrijding. Alleen moet die op één vlak nog omgezet worden in daden. Dat vlak behelst vakantie. In mijn eentje ben ik daar niet goed in. Ik verzin altijd een excuus om niet te boeken omdat ik mij niet lang van te voren wil vastleggen, stel je voor dat er iets veel leukers hier in de buurt gebeurt, wat betekent dat ik eigenlijk te weinig van de wereld zie.
Van M moet ik een lijst maken met favoriete bestemmingen. En van dingen die ik per se wil dat er gebeuren tijdens. Dat soort zaken. Maar daar had ik meteen al antwoord op.
Aan het einde van de avond zijn we eruit. Ik ga naar Australië. In december. Een maand. Daar word je als lonely voyager met open armen opgenomen in het geheel. Laat ik daar nou net zin in hebben. Terwijl het niet eens op mijn lijstje stond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten