Nog eentje

Ik had verzuimd Broh (=Wizard) te vragen waar we precies zouden verblijven en toen hij me met een vriend en vriendin van het vliegveld haalde, kwam het er eigenlijk niet van. Ik begreep wel meteen dat dit een hippiegebeuren zou worden. Zijn bijrijder rookte achter elkaar stickies, gaf Broh ook af en toe een sigaretje en ik dacht achterin dat het zo rustig was dat het me eigenlijk totaal niet kon schelen.

We moesten eerst de Koreaanse Didi afzetten. Zij paste op een kat ergens in Bristol. Ze wist niet meer waar. Had wel een straatnaam en een kaart op haar Ipad, maar in het Koreaans. We hadden al eindeloos verkeerde afslagen genomen, toen Broh en Twist de weg maar eens gingen vragen.
De man zei: Let me think,' en dacht vervolgens net wat te lang volgens de heren.
Twist: 'Did you bring them with you?'
Broh: 'Or do they need some oil?'
Toen duwden ze hem de Koreaanse Ipad onder zijn neus. De man vertrok geen spier en begon zijn verhandeling.
Het vertrouwen was er misschien dan wel niet, maar door deze man kwamen we er.
Toen Twist voor het huis stopte begon Didi te juichen en te high fiven. Ze was thuis.

Broh vertelde dat hij tamelijk lang had doorgedronken (dat betekent niet geslapen) en om zes uur met rum had ontbeten.
We reden weer fout. Twist zei er wat van.
Broh: 'We are going roughly in the right direction.'

Ook weer zo'n goed credo.