31-07-2014

Geen familie

Nou, niks Jammer ons is gesluit.
Het begint op Schiphol. Ik zit wil net drank voor de Wizzard gaan kopen ('Buy that unpronouncable Jenever, Wizzardess, don't have a clue what that is, but it sounds good') als ik word omgeroepen.

'De heer of mevrouw Ligthart, graag melden bij de informatiebalie.'

Het rare is dat ik dan toch als eerste aan doden denkt. Pas toen ik al flink op weg was (de informatiebalie in mijn gedeelte was dicht) bedacht ik me dat het natuurlijk geen doden konden zijn, want ik heb mijn mobiel gewoon bij me.
Toen checkte ik of ik mijn portemonnee nog had. Gewoon aanwezig. Dus liep ik die hele tocht (nog een keer door paspoortencontrole en door beveiliging) me ongerust af te vragen wat het zou kunnen zijn. Ik  had geen clou. Alleen duurde de voettocht van de ene kant naar de andere kant van Schiphol zo lang, dat ik op een gegeven moment van de weeromstuit toch onverschillig werd.
Als het ongemak maar lang genoeg duurt.

Bij de balie vertelden ze me dat ik mijn creditcard was verloren. Ze wapperden met een kaart voor mijn neus. Niet de mijne.
Een meneer of mevrouw L.K. Ligthart is nog langzamer dan ik.  

Geen opmerkingen: