Ik heb sinds de workshop van de Iceman een ander leven. Vroeg in de ochtend doe ik ademhalingsoefeningen - maar goed dat ik in de datsja geen buren heb - ik sta op mijn hoofd, druk me met ingehouden adem op, loop met blote voeten door het natte gras en douche nu al zes weken koud. Dat laatste is zeker handig in de boshut, scheelt aanzienlijk in de wisseling van gasflessen.
Dit nieuwe leven is niet zonder risico's. Vandaag brak ik bijna mijn nek omdat ik in de tuin probeerde op mijn hoofd te staan. Dat is nog even iets anders dan het tegen een wand op te doen. Het doel is handstand, maar volgens I moet ik dan eerst op mijn kop kunnen staan. Ik vrees dat er daarna nog veel ergere onbereikbare grootheden om de hoek komen kijken. I vind het allemaal maar heel normaal, ook als ik bijna stik in zijn oefeningen terwijl hij zich even op zijn vingers opdrukt.
Dit nieuwe leven is niet zonder risico's. Vandaag brak ik bijna mijn nek omdat ik in de tuin probeerde op mijn hoofd te staan. Dat is nog even iets anders dan het tegen een wand op te doen. Het doel is handstand, maar volgens I moet ik dan eerst op mijn kop kunnen staan. Ik vrees dat er daarna nog veel ergere onbereikbare grootheden om de hoek komen kijken. I vind het allemaal maar heel normaal, ook als ik bijna stik in zijn oefeningen terwijl hij zich even op zijn vingers opdrukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten