Ik ben afgedaald tot diep in de provincie om samen met W te gaan schrijven.
En drinken.
Tijdens het drinken moet natuurlijk ook het leven doorgenomen worden en ik vertel hem van een vriend die zelfmoord overwoog.
'Hè
bah, wat ongezellig.'
Daar heb ik eerst heel hard om gelachen. Eigenlijk te vroeg. Want breng er maar eens iets tegenin.
W voegt nog er nog even aan toe: 'Bij zelfmoord denk ik altijd: doodgaan kan altijd nog.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten