Heen en weer

Over twee weken beginnen mijn dagelijkse tochtjes naar het ziekenhuis. Gisteren was er even een opmaatje en kon ik vast wennen aan de taxichauffeur die mij dan heen en weer zal scheuren.

Het is een man waartegen je niets hoeft te zeggen, hij vermaakt zich in zijn eentje wel.
Hij vertelde onder meer over zijn zoon die ooit op de F side wilde gaan zitten. Dat vond hij prima, maar als het kind zich zou mengen in een vechtpartij of iets anders opzettelijks, dan zou hij hem meenemen naar een steegje om hem persoonlijk in elkaar te rammen.
Oké, goed om even te weten. 

En over de meisjes die aan het einde van een rit geen geld bleken te hebben, die hij toen midden tussen de weilanden buiten de stad afzette. 'Hadden ze maar een borrel minder moeten drinken, dan hadden ze mij kenne betalen.'
Ik stelde me de meisjes voor vanaf het moment dat ze in het donker weggereden werden door deze gigantische man met een buik waar je u tegen zegt, niet wetende wat hij met ze zou gaan doen.

Of over de man die in Haarlem plotseling zijn jas opendeed en 'Zo'n joekel van een stijve te voorschijn toverde,' en die hij (die joekel) meteen een enorme pets verkocht, maar de klant - ook al zonder geld - vond dat lekker: 'Ja, sla me, sla me, dat vind ik fijn!'

En over zijn kleinkind die toen ze 1 was kanker bleek te hebben.
'Zo'n fruitig kind, dat is me alles. En wat heb u, als ik vrage mag?'

Naast wat verhalen over aanrijdingen en vechtpartijen, en zijn aversie tegen onrecht: 'Ik ben zo'n (handen los van het stuur tegen het dak aan) kerel, maar heb zo'n klein hartje (vingers bijna op elkaar geknepen, lange gele nagels), vertelde hij nog even over een man die in zijn taxi kwam en wilde weten of hij getrouwd was.
'Met een lekker wijf?'
'Natuurlijk, wat denk jij dan?'
'Neuk je der veel?'
'Natuurlijk, het is me wijf.'
'Heb je een grote lul?'
'Natuurlijk, wat denk jij nou.'

Hij bulderde van het lachen. Hij hield van zijn vak. Deed het al veertig jaar en genoot er nog elke dag van. En de klanten konden krijgen wat ze wilden.
Daar dacht ik even over na. Ik geloof namelijk niet dat ik iets had aangegeven.
Maar ik kan me natuurlijk vergissen.