04-03-2015

Schrijver - schrijfster - schrijf

Vanmorgen moest ik in een officieel gesprek komen vertellen wat voor soort schrijver ik ben. Bij de nieuwe uitgeverij hebben ze naar alle waarschijnlijkheid niet door hoe een vermeend schrijver daarvan totaal in verwarring raakt.
Eén vraag. Tientallen mogelijke antwoorden. Gekmakend. Dat is juist de reden dat er geschreven wordt. Het gebrek aan eenduidigheid, en daarmee de behoefte om iets van die redundantie te lozen.

Wat ben ik voor schrijver?
Ik moet onmiddellijk terug naar af.
a. Ben ik wel een schrijver?
b. Zo ja. Ben ik dan wel een echte?
c. Wanneer ben je een echte schrijver?
Als ik die vragen te boven weet te komen, is niet gezegd dat het makkelijker wordt. Dan komen we bij de oorspronkelijke vraag.
Ben ik een toneelschrijver, korte verhalenschrijver, een romancier, een non-fictieschrijver, een liedtekstschrijver, een librettist, een dichter, een kinderboekenschrijver, een blogger?
En dan laat ik de vraag of ik een schrijver of schrijfster ben nog weg.

Het was een prima ochtend. Ik ben alles. En dat was goed geantwoord.

Geen opmerkingen: