Ik heb heel vaak vlagen van ultiem geluk. Er daalt een intense tevredenheid op me neer en ik ben blij met alles. Dat gaat van het kunnen opstaan en douchen, een lichaam te hebben dat het goed doet, hoe ik woon, mijn datsja tot de krullen die weer op mijn kop staan.
Het tintelende geluk overkomt me ook als ik vreemden op straat zie die apart zijn of waar juist mijn hart naar uitgaat omdat ze zo ongelukkig of ontevreden kijken.
Ik heb er zelf best lang over gedaan om deze staat te bereiken. Leven moet je even onder de knie krijgen. De kanker heeft het proces versneld en geïntensiveerd, dat moet ik wel toegeven.
Gisteren zag ik een zwerver die op zijn zij lag, hij steunde op zijn elleboog, hand onder zijn wang. Hij lag op een groot Perzisch tapijt op de sluis van de Haarlemmerdijk te slapen. In die houding.
Het feit dat hij zomaar weg kon vliegen ontroerde me mateloos.
Het tintelende geluk overkomt me ook als ik vreemden op straat zie die apart zijn of waar juist mijn hart naar uitgaat omdat ze zo ongelukkig of ontevreden kijken.
Ik heb er zelf best lang over gedaan om deze staat te bereiken. Leven moet je even onder de knie krijgen. De kanker heeft het proces versneld en geïntensiveerd, dat moet ik wel toegeven.
Gisteren zag ik een zwerver die op zijn zij lag, hij steunde op zijn elleboog, hand onder zijn wang. Hij lag op een groot Perzisch tapijt op de sluis van de Haarlemmerdijk te slapen. In die houding.
Het feit dat hij zomaar weg kon vliegen ontroerde me mateloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten