Amsterdam heeft haar eigen Zweinstein.
In de tunnel onder de sporen van het Centraal Station kijk ik iedere keer weer naar de nummering. Het gaat goed tot en met spoor vijf. Spoor zes is en blijft onvindbaar.
Ik vraag me elke keer af in welke pilaar ik mijn karretje moet beuken om in die andere wereld te komen. Het kaartje heb ik al.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten