A heeft broer R aan de telefoon. Voor mij is het altijd genieten als A een familielid spreekt omdat dat in het Fries gaat. De gesprekken krijgen plotseling diepgang en een zweem van geheimzinnigheid, ik moet me inspannen om alles te verstaan.
Er wordt vanavond gegeten met de ouders. R vraagt A of ik ook kom 'Of moet ze nog een boek schrijven?'
Hij heeft gelijk.
Ik hoor nu dag en nacht te schrijven. Nergens meer aan mee te doen. Te vervuilen. Ruzie met A krijgen omdat hij geen aandacht meer van me krijgt.
Niets van dat alles.
Morgen begin ik. Vanavond eerst even rustig uit eten met z'n allen. En dan begint het allemaal echt. Heel echt. Echt waar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten