M is 11 en we lopen door de rosse buurt. Ze wil weten hoeveel het kost. Ik zeg vijftig en vraag me intussen af of dat nog wel klopt. Inflatie. Crisis. Maar nog geen drie minuten later zet een hoer haar deur op een kier, groet een man en zegt: 'Vijftig.'
We lopen verder.
M: 'Ik vind het altijd zo'n vies idee dat als de gordijnen dicht zijn dat ze het dan aan het doen zijn.'
Terwijl ik het zeg, denk ik al: why?! Toch antwoord ik: Ach, misschien is ze wel koffie aan het drinken. Je weet het niet.'
M gaat er gretig op in.
'Of eet ze even een boterhammetje.'
Juist dat 'etje' is wat me zo ontroert.
We lopen verder.
M: 'Ik vind het altijd zo'n vies idee dat als de gordijnen dicht zijn dat ze het dan aan het doen zijn.'
Terwijl ik het zeg, denk ik al: why?! Toch antwoord ik: Ach, misschien is ze wel koffie aan het drinken. Je weet het niet.'
M gaat er gretig op in.
'Of eet ze even een boterhammetje.'
Juist dat 'etje' is wat me zo ontroert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten