Omdat ik te weinig kracht had, brak ik een aantal planken doormidden zodat ik het in twee delen wel voor elkaar kreeg. Zag ik dus net te laat dat ik een potentiële fantastische tafel aan stukken trok.
Dan maar smal maken of misschien kort en breed, maar A zei dat ik er gewoon een aantal andere planken op moet timmeren omdat deze afmeting zo goed is.
Het mooie vind ik dat die gedroomde lange tafel onverwacht uit het dak kwam zetten.
Vanaf april wordt het weer open tuin. De schuur ligt plat en de appelboom is inmiddels ook gesnoeid. De tafel komt er onder te staan.
Natuurlijk. Ik hou je plek wel vrij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten