Ik klaag bij mijn redacteur over mijn karakterstructuur en de daaruit voortvloeiende consequenties voor mijn leven. Ook al weet ik dat dit soort gevoelens goed bruikbaar zijn voor mijn nieuwe verhaal.
Hij: 'Maar je begrijpt dat je jezelf en je hele wezen inmiddels als instrument van de participerende observatie hebt ingezet? Dat kan niet elke schrijver zeggen. Ik vind het wat.'
Heb ik opeens niets meer te klagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten