Op de fiets haalde ik een stel in. Hij zat omgedraaid te kijken naar een kind dat achter ons alleen op straat liep en huilde en schreeuwde. We waren al ver van het kind verwijderd. Het was blijkbaar na ons de straat opgegaan, want ik weet zeker dat ik niet langs hem was gereden.
De man op de fiets keek mij aan, schatte mij in en vroeg:
'Is dat kind van jou?'
Ik heb hem antwoord gegeven. Maar heel beleefd was het niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten