Stratenmakers

De stapel straatstenen ligt voor het poortje van mijn boot. Ik pak mijn fototoestel. Klikkerdieklik, klikkerdieklak. Tot ik gestoord word door getoeter. Ik kijk even opzij. Stratenmakers in een auto. Ik klik feller.

Man, net van de middelbare school, stapt woedend uit de auto.

'U gaat toch geen foto's maken?!'

'U blokkeert de hele ingang!'

'Dan komt u toch effe naar ons toe!'

Ik besef dat ik door zijn inzet de verkeerde kant op ben gegaan, maar ik kan niet meer terug. 'Niet dat ik meteen een klacht ga indienen,' sputter ik wat na.

Inmiddels zit ik bloedchagrijnig in mijn boot. Heb 't lef niet om naar buiten te gaan en te zeggen dat hij gelijk heeft. Dat betekent dus ook dat ik niet kan gaan winkelen. En daar heb ik toevallig ongelofelijke zin in.
Trots is een opgesloten toestand.