De gekregen tuinkabouter hangt tussen ons in te schommelen. Ik vertel W dat ik hem waarschijnlijk weg ga doen. Te lelijk. Maar hij krijgt een kans van mij. Als hij niet danig opleukt van lichtgevende verf, zodat ik in het donker wat aan hem heb, dan gaat hij eruit. Rücksichtslos.
Ik hou niet van tuinkabouters. Ze hebben geen humor.
W: 'En bij deze zouden mensen wel eens bedenkingen kunnen krijgen.'
Begin ik toch te twijfelen.
Een tuinkabouter die bedenkingen oproept, vind ik juist erg mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten