Vandaag fietste ik 45 minuten van de datsja naar - ik wil nu schrijven de Wolga, maar het was het AVL. Totaal verzopen kwam ik aan.
In 45 minuten kan er best veel bedacht en overdacht worden. Dat werd aangevuld toen ik aan de balie stond en de onvriendelijke vrouw - zo'n kreng dat haar best doet het te verbergen - mij de schuld gaf van het niet in haar systeem voorkomen van mijn naam.
Ik droop af.
Over twee weken mag ik nog een keer proberen.
In de hal bekeek ik voor de zoveelste keer het plafond. Toch denk ik dat er daar iets verkeerd is gegaan. Ik heb altijd de associatie met rondzwevende kankercellen. Even niet opletten en je bent erbij.
Maar ook dat zal ik wel verkeerd hebben.
In 45 minuten kan er best veel bedacht en overdacht worden. Dat werd aangevuld toen ik aan de balie stond en de onvriendelijke vrouw - zo'n kreng dat haar best doet het te verbergen - mij de schuld gaf van het niet in haar systeem voorkomen van mijn naam.
Ik droop af.
Over twee weken mag ik nog een keer proberen.
In de hal bekeek ik voor de zoveelste keer het plafond. Toch denk ik dat er daar iets verkeerd is gegaan. Ik heb altijd de associatie met rondzwevende kankercellen. Even niet opletten en je bent erbij.
Maar ook dat zal ik wel verkeerd hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten