22-05-2015

Paard, dood en trekken

Zevenentwintig pubers zaten onderuitgezakt in een halve kring voor me. Ze wilden van de docente weten waarom ze nu opeens 2 uur hadden in plaats van 1? Zij zei dat ze dan morgen een meevaller hadden en om 11 uur klaar zouden zijn. Dat bleek niet het geval, hoewel een collega docente dat wel had toegezegd.
Toen die discussie voorbij was mocht ik.

Er was 1 meisje dat Russisch water half had gelezen. Ze vond het wel goed, maar had volgende week toetsweek. Geen tijd. Daar haakte een ander gretig op in. Het was verkeerd gepland.
Ik keek even naar mijn blaadje waar ik alle onderwerpen op had geschreven waarover zij overhoord worden als ze een boek hebben gelezen en vertelde dat als ze op zouden letten, ze antwoord hadden op elke vraag die maar gesteld kon worden, dat ik ze alle valkuilen zou verklappen en dat ze dan een tien zouden krijgen, maar dat ze dan alleen nog maar even dat dunne boekje moesten lezen.
Geen hond die een pen oppakte.
Het enige moment dat er enige opleving te bespeuren was, was toen ik zei dat alles materiaal is voor een schrijver. Dus dat zij ook heel goed het onderwerp konden worden.
Het lachen gebeurde iets rechterop, toen zakten ze weer lekker onderuit. 

Geen opmerkingen: