Ik aaide een slang (vrl) en bekeek drie kikkers. En dat allemaal gewoon in een huiskamer in Leiden. Bij de eigenaar van de slang kon ik natuurlijk niet aankomen met het feit dat ik 't nogal dapper van mezelf vond. Glad en heel zacht was ze. Maar toch.
Bij het laten zien van de kikkers vertelde hij met een ernstig gezicht dat het altijd de dikste kikker is die 't aflegt.
'Ontploft' knikt hij. 'Al de derde.'
'Krijg je een nieuwe?' vroeg ik.
'Nee, mijn moeder wil het niet meer. Ze had al niet gedacht dat deze zo lang mee zouden gaan.'
Ik bekeek de resterende kikkers met heel andere ogen. Het vermogen om lang mee te gaan èn in staat te zijn om te ontploffen.
Wat een uitdrukkingsvermogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten