Ik viel flauw in de sportschool. Niet omdat ik zo'n stressgevoelig type ben, maar omdat het goed is om af en toe en plein public neer te zijgen. Kwestie van gevoel van drama. Lekker veel aandacht, iedereen gaat zorgen en redderen.
Alleen moet ik iets aan mijn timing doen. Ik viel in de douche. Daar zat ik dan met mijn hoofd tussen mijn knieën tegen een koude wand. Niemand te zien. En om nou naakt wankelend te gaan vertellen dat er iets niet goed met me was, vond ik net een tikje te veel dramatiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten