Ik herinner me nu opeens een scene (off stage) bij Toneelgroep Amsterdam. Acteurs van het gezelschap hadden o.a. een tekst van mij voorgelezen. Daarna stelde Chris Keulemans mij een aantal zeer diepgaande vragen, waarop ik het antwoord ter plekke verzon.
Dat was een zenuwslopend interview.
Toen ik na afloop bij de bar stond hoorde ik de dramaturg zeggen: 'en natuurlijk was die scene met de adamsappel de ontmannelijking van de hoofdpersoon, en dat had ik eerst helemaal niet door!'
Ik heb de dramaturg niet op de schouder getikt.
Ik heb niet opgebiecht dat ik dat zelf ook helemaal niet door had gehad.
Ieder zijn werk: ik het schrijven, hij het verklaren van wat ik nou precies heb gedaan.
Mooi vak. Allebei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten