Een vol verjaardagsfeestje met meer kinderen dan volwassenen. Ik zit aan een tafel met mensen uit de MAX-doelgroep. Als de taart en het weer besproken zijn, blijkt het toch lastig de boel op gang te houden.
Stijn vangt de aandacht. Een streng aandoende vrouw vraagt:
'Hoe oud is hij?' en kijkt vorsend naar mij.
'Geen idee,' antwoord ik vriendelijk.
De vrouw verstart. Omdat ze me blijft aankijken doe ik haar een plezier.
'Een jaar of tien, toch Stijn?'
Stijn knikt instemmend. Hij heeft zijn mond vol.
'Ik vergeet het telkens,' glimlach ik naar de tang.
Plotseling is mijn rol als smalltalker voorbij. Er worden andere lichaamsbewegingen gemaakt, en die zijn allemaal in een van mij afwaartse richting. Dus complimenteer ik Stijn nog even moederlijk met het feit dat hij goed heeft onthouden dat hij niet met volle mond mag praten.
Het werd een heel rustig feestje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten