Het begon met drie kwartier in de kou in de rij staan omdat ik dacht het gewoon om 19.30 zou beginnen (provinciaal die ik ben). De deuren begonnen om 19.30 met open te gaan. Toen was er nog een voorprogramma.
Veel te vroeg zat ik op een randje bovenin de zaal. Kreeg een glas bier over me heen gekieperd, was de vrouw met de potdeksel en warme gevoelens ten opzichte van het Loreleifestival uit het oog verloren, en vroeg me tot de aanvang af wat ik daar in hemelsnaam deed. Verder was ik ook bezig met de vraag hoeveel van die vrolijk ogende mensen hopeloos depressief waren. Ik zette in op een flink aantal.
Toen begon, net op tijd, Medicine for the people.
Veel te vroeg zat ik op een randje bovenin de zaal. Kreeg een glas bier over me heen gekieperd, was de vrouw met de potdeksel en warme gevoelens ten opzichte van het Loreleifestival uit het oog verloren, en vroeg me tot de aanvang af wat ik daar in hemelsnaam deed. Verder was ik ook bezig met de vraag hoeveel van die vrolijk ogende mensen hopeloos depressief waren. Ik zette in op een flink aantal.
Toen begon, net op tijd, Medicine for the people.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten