22-09-2015

Toch jammer

Met E2 ging ik naar een avond over vogels van Wrik in het Torpedotheater. Vogelpubliek. Daar zat ik tussen. Ik weet niet eens hoe een nachtegaal klinkt.

Er was een bloedserieuze man die vogelgeluiden drumde. Alleen was het voor mij, waarschijnlijk de enige in het zaaltje die zelfs geen idee heeft hoe een koolmees klinkt, totaal onduidelijk wanneer de man een vogel drumde. Hij omlijnde het geheel met muziek die er volgens hem bijpaste. Het publiek wist wel precies om welke vogel het ging en wanneer het geroep weerklonk.
E2 ook.

Een vrouw uit het publiek, die per ongeluk toegaf wel eens gedroomd te hebben een vogel te zijn, werd onmiddellijk door Thijs van Vuuren het podium opgetrokken om de gedroomde vogel - het roodborstje - na te doen.
Met koptelefoon op riep zij 'Oe, oe, ooooeee.' Het geheel werd opgenomen en versneld afgespeeld. Het was perfect. Zij klonk als een rechtgeaarde roodborst.
Eigenlijk wilde ik toen ook, maar het was druk met liefhebbers van voelen hoe het is om een vogel te zijn. En omdat ik me god niet zou weten hoe de vogel die ik zou doen klinkt, vond ik dat zij voorrang hadden. Een konijn kan ik wonderbaarlijk natuurgetrouw weergeven. Maar daar zat niemand op te wachten. 

Geen opmerkingen: