Ik had een prachtig hoekje toegewezen gekregen van G.
Het idee was dat ik bezoekers zou voorlezen. Als ze dat zelf wilden.
Niemand wilde dat zelf.
Maar daar was R, die vond dat als ik daarvoor gekomen was, het ook moest gebeurden. Dat trok nog wat luisteraars aan. Dat was leuk. De sterke verhalen die daarna kwamen nog leuker.
Het idee was dat ik bezoekers zou voorlezen. Als ze dat zelf wilden.
Niemand wilde dat zelf.
Maar daar was R, die vond dat als ik daarvoor gekomen was, het ook moest gebeurden. Dat trok nog wat luisteraars aan. Dat was leuk. De sterke verhalen die daarna kwamen nog leuker.
1 opmerking:
Ik heb zitten puzzelen waar C kon zitten. Eerst dacht ik rechts op het podium, maar ze wilde niet op het podium. C kreeg een hoekje tussen de boeken. Het waren wel kinderboeken. Rechts naast haar stond mijn stalamp. 's Nachts had ik uitgeprobeerd hoe je er met a4-tjes een schermerlamp van kon maken. Dat lukte eigenlijk best goed. Daarna heb ik de lamp uit elkaar gedraaid om mee te kunnen nemen. Op de tentoonsteling wilde ik de voet weer vastdraaien aan het statief. De moer die beiden bij elkaar hield moest nog op de kamervloer bij mijn thuis liggen. Met veel moeite vonden we een moer met het verkeerde schroefdraad. Samen met een metalen ring lukte het toch om alles vast te zetten. G en A maakten daarna met gekeurd papier een lampenkap. We konden kiezen uit groen of oranje. Groen leek ons beter bij C te passen.
Vlak voor het einde wilde ik dat C mij zou voorlezen. Ze las heel fijn voor, maar toen bedacht ik mij dat ik nog een borrel moest regelen en ik had ik geen rust meer om te luisteten. Tegen C zei ik dat ik graag meer wilde horen maar dat ik nu nog iets moest regelen. C zei heel vals dat ze dat nog nooit had gehoord, maar dat ze dat in haar blog ging schrijven. Ik kijk nu elke dag met spanning op haar blog.
Vanmorgen kwam ik thuis. De moer lag inderdaad op de kamervloer.
Een reactie posten