Een tuinbuurman kwam me iets over een kat te vragen. Verder wilde hij weten of het wel goed met me ging, wat ik alle drie de keren met: 'Ja, heel goed,' beantwoordde.
Intussen vond ik het wel jammer dat ik mijn haar niet ophad.
'Ja, nou, ik hoorde van de overburen van je... eh...' Die overburen had ik met klem gevraagd het niet verder te vertellen.
Toen werd het toch nog een gezellig gesprek over kanker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten