'Je wordt manisch en raakt in een soort gemoedstoestand alsof je high bent. Niets anders doet er nog toe. Het voelt heerlijk, het lijkt op dronken zijn, maar met behoud van controle. Je bent je nog steeds bewust van jezelf, alleen anders.
Het is een vorm van extase. Alle schrijvers streven daarnaar, want elke schrijver weet dat het bestaat. Het is alleen erg moeilijk om die staat te bereiken.
'Weet je zeker dat ze daar allemaal naar streven?'
'Anders zijn het volgens mij geen echte schrijvers. Want die staat van genot is de enige reden om te schrijven. Je voelt dat je in verbinding staat met iets dat veel groter is dan jezelf. Waarom zou je überhaupt schrijven als je niet op zoek bent naar dat gevoel?'
'Ik ben minder bang.'
'Voor wat?'
'Voor jou, bijvoorbeeld.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten