17-10-2015

A pelgrim way of life

We liepen en we liepen en liepen en we liepen. Tot de lunch. Nou ja. Eigenlijk van café tot café, maar dat waren er dit keer maar twee.
Na de lunch wilde de Wizard stoppen. Ik niet. En zoals dat gaat, bepalen de vrouwen de Camino.
We liepen door. Ik wist dat het beter was dan al om drie uur te stoppen, maar nadat ik mijn vrouwelijke wil op de Wizard had uitgeoefend, voelde ik me natuurlijk schuldig. De arme man heeft blaren. Toch was er iets in mij dat zei dat we door moesten. 

Om 17.17 begreep ik waarom. We kozen voor een hotel - de herberg was nog 7 km, en dat ging echt niet meer - en Casa de Riva (500 jaar oud) lag daar op ons te wachten. Ommuurd. We liepen om het terrein heen en trokken aan het touw van de ouderwetse bel. Stil wachtten we tot de poort voor ons werd ontsloten.

De gastheer en zijn dochter heetten ons welkom. Dat betekende op de binnenplaats een glas port drinken met een stuk home made cake. Het terrein, 16000 m2, lag pal aan de rivier. Eeuwenoude olijfbomen. Twee zwanen en ganzen. Na de port gingen ze ons voor naar de bijgebouwen waar we werden ingeschreven. Wij moesten plaatsnemen aan een tafel die tegelijkertijd een schaakspel was. Er stond een biljart. We converseerden met de gastheer, terwijl de dochter de administratie afwikkelde.
Daarna werden we rondgeleid. Er was niet alleen een zwembad, maar ook een bubbelbad. Dat bubbelbad was speciaal voor pelgrims. De sauna werd om 18.00 uitgezet, maar de jacuzzi ging de hele nacht door. Voor onze spieren. 
De fles whisky die we hadden gekocht, was ook speciaal voor ons. We namen de glazen mee en doken de jacuzzi in. 


Barcelinos-St. Bento 17km

1 opmerking:

s.vanderzee zei

Heerlijk om na een lange wandeltocht zo te kunnen relaxen! Nu weet ik niet of de whisky zo'n heel goed idee is in de jacuzzi ;). Wanneer wij een fietstocht maken duiken we daarna altijd in onze hottub. En daarna drinken we nog een borreltje op de bank. Lekker dat we dan slapen....