24-10-2014

Opdrogen

Ik fietste zo lang door de regen dat mijn haren (voor het eerst!) naar beneden klapten, de mascara tot ver onder mijn neus patronen achterliet, en ik niet meer kon bewegen zonder een mobiele fontein te worden.
In de wc van de Bosbaan hield ik mijn gezicht onder de blazer. Het ding hing naast de deur, ik moest me bukken om eronder te kunnen en er was geen plaats om een opengaande deur te ontwijken. Risico's moeten genomen worden. Terwijl ik daar zo gebukt stond vroeg ik me wel even af wat ik zou zeggen tegen degene die mij met het openmaken van de deur plat zou drukken. 

Geen opmerkingen: