Een zogenaamd 'mannetje'. Dat mannetje adoreert je natuurlijk, anders dan
heeft het geen zin, want dingen gaan altijd buiten sluitingstijd mis. En je moet
hem zelf ook erg leuk vinden zodat er een zekere balans in het geheel zit.
Na jaren te vergeefs wachten - een mannetje komt naar je toe - heb ik er een.
Een eigen mannetje van 1 meter 98.
Ik was aan het opruimen, la eruit en met geen mogelijkheid kreeg ik dat kolereding
er weer in. Toen ik na een uur op het punt stond de la door de ruit te gooien, belde
ik mijn mannetje M. Hij wil eerst niet, maar komt dan toch op zijn scooter door de regen, doet met heel veel moeite (gelukkig) de la er weer in en wil wijn.
M heeft wel weer wat vertellen. Over een lekker hoerig kreng. Maar voegt na zijn
verhaal eraan toe: 'Daar kwam ik eigenlijk niet voor, om je deze onzin te vertellen.'
De la zat er in, dus van mij mocht het.
Vandaag smst hij een foto van grote bossen bloemen. Om te bedanken voor de wijn.
Ik heb niet alleen een mannetje te pakken, maar ook nog eens de allerleukste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten